Yargıtay Kararı 9. Hukuk Dairesi 2013/2045 E. 2014/35198 K. 24.11.2014 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 9. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2013/2045
KARAR NO : 2014/35198
KARAR TARİHİ : 24.11.2014

MAHKEMESİ : KONYA 2. İŞ MAHKEMESİ
TARİHİ : 01/11/2012
NUMARASI : 2011/401-2012/922

DAVA :Davacı, kıdem tazminatı, yıllık izin ücreti, ulusal bayram ve genel tatil ücreti ile fazla mesai ücreti alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Yerel mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.
Hüküm süresi içinde taraflar avukatlarınca temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

A)Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili 29.04.2011 havale tarihli dava dilekçesiyle; davacının 15.07.1994-31.03.2011 tarihleri arasında davalı K.. B..nin asıl işveren olduğu, çeşitli şirketlere bağlı olarak çalıştığını, son işverenin davalı K. İnş. Hiz. Taah. A.Ş. olduğunu, 01.04.2011 tarihi itibariyle yaşlılık aylığı almak üzere iş sözleşmesini feshettiğini, en son ücretinin 1.109,57 TL olduğunu, kıdem tazminatının ödenmediğini, ulusal bayram ve genel tatil günlerinde çalıştığını, her hafta pazartesi günü saat 12:00’de çalışmaya başladığını ve çalışmasının diğer hafta pazartesi gününe kadar sürdüğünü, yıllık izinlerinin kullandırılmadığını ve ücretinin de ödenmediğini beyan ederek, fazlaya ilişkin haklarını saklı tutarak 1.000 TL alacağı bulunduğu ve bu alacaktan kıdem tazminatına akdin feshi tarihinden itibaren, fazla mesai, yıllık ücretli izin, ulusal bayram ve genel tatil ile ücret alacaklarına da en yüksek banka mevduat faizine karar verilmesini talep ve davet etmiştir.
B)Davalı Cevabının Özeti:
Davalı şirket vekili 29.09.2011 tarihli cevap dilekçesiyle; davalı şirketin diğer davalı belediyeden ihale yoluyla iş aldığını, davacının belirli süreli iş sözleşmesi ile çalıştığını, bu sebeple kıdem ve ihbar tazminatlarına hak kazanmadığını, yıllık izinlerin kullandırıldığını, alacakların zaman aşımına uğradığını beyan ederek, davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı Belediye vekili 20.05.2011 havale tarihli cevap dilekçesiyle; davacının davalı Belediyeye ait işyerinde çalışmadığını, alacaklardan alt işverenlerin sorumlu olduğunu, davalı Belediyeye husumet yönetilemeyeceğini beyan ederek, davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece toplanılan deliller ve aldırılan bilirkişi raporuna dayanılarak davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
D)Temyiz:
Kararı davacı ve davalılar temyiz etmiştir.
E) Gerekçe:
1. Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, tarafların aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2. Davalı alt işveren davacının yıllık izinlerinin bir kısmını kullandığına ilişkin formlar ibraz etmiş olup, mahkemece bu belgeler davacıya gösterilip imza ve içerikleri hakkında beyanı alındıktan sonra izin kullanma sürelerinin buna göre belirlenmesi gerekirken eksik inceleme ile hüküm kurulması hatalıdır.
3. Dava konusunun ıslah yoluyla arttırılması durumunda, 1086 sayılı HUMK hükümlerinin uygulandığı dönemde, ıslah dilekçesinin tebliğini izleyen ilk oturuma kadar ya da ilk oturumda yapılan zamanaşımı defi de ıslaha konu alacaklar yönünden hüküm ifade eder. Ancak Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun yürürlüğe girdiği 01.10.2011 tarihinden sonraki uygulamada, 317/2 ve 319. maddeleri uyarınca ıslah dilekçesinin davalı tarafa tebliği üzerine iki haftalık süre içinde ıslaha konu kısımlar için zamanaşımı definde bulunulabileceği kabul edilmelidir.
Davalı tarafça ıslah ile arttırılan alacak miktarlarına karşı yasal sürede zamanaşımı itirazında bulunulmasına rağmen mahkemece bu savunmaya değer verilmeden ve değerlendirmeme nedeni açıklanmadan sonuca gidilmesi hatalıdır.
4. Ayrıca kabule göre de, hesaplanan fazla çalışma ve ulusal bayram ve genel tatil alacaklarından hakkın özünü ortadan kaldıracak şekilde ve % 50 oranında takdiri indirim yapılması hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.
F)Sonuç:
Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebeplerden dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 24.11.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.