Yargıtay Kararı 9. Hukuk Dairesi 2013/1987 E. 2014/35099 K. 24.11.2014 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 9. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2013/1987
KARAR NO : 2014/35099
KARAR TARİHİ : 24.11.2014

MAHKEMESİ : İZMİR 10. İŞ MAHKEMESİ
TARİHİ : 15/10/2012
NUMARASI : 2011/820-2012/511

DAVA :Davacı, kıdem tazminatı, fazla mesai ücreti, hafta tatili ücreti, yıllık izin ücreti ile resmi bayram tatili ücreti alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Yerel mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.
Hüküm süresi içinde taraflar avukatlarınca temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı, davalıya ait işyerinde şoför- dağıtım ve pazarlama elamanı olarak çalışırken ücretlerinin ödenmemesi ve sigorta primlerinin düşük ücretten gösterilmesi nedeni ile iş sözleşmesini haklı olarak fesh ettiğini ileri sürerek, kıdem tazminatı ile fazla çalışma, yıllık izin, hafta tatili, ulusal bayram ve genel tatil alacaklarının tahsilini, istemiştir.
B) Davalı Cevabının Özeti:
Davalı, davacının öncesinde başka bir şirkette çalıştığını buradan kıdem tazminatını alıp kendilerinde işe devam ettiğini, başka işde çalışmak için işi terk ettiğini, işyerinde fazla çalışma yapmadığnı, hak edip kullanmadığı yıllık izninin bulunmadığını, 6 gün çalışıp 1 günde tatil yapıldığını, tazminat ve alacak istemlerinin haksız olduğunu savunarak, davanın reddini istemiştir.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak, iş akdinin ödenmeyen fazla mesai ve tatil çalışması ücret alacakları nedeni ile 4857 sayılı yasanın 24/II-e maddesi gereğince davacı tarafça haklı nedenle fesh edildiği, yapılan bu feshe göre davacının kıdem tazminatına hak kazandığı ayrıca davacının yıllık izin ücreti, fazla çalışma ücreti, resmi bayram çalışma ücreti alacağı bulunduğu gerekçesi ile davanın kısmen kabulüne, karar verilmiştir.
D) Temyiz:
Kararı taraflar temyiz etmiştir.
E) Gerekçe:
1- Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davacının tüm davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2- Davacı, davalıya ait işyerinde çalışırken birçok yıllık izinlerini kullanmadığını ileri sürüp alacak talebinde bulunmuş, davalı ise davacının hak ettiği izinlerini kullandığını savunmuştur.
Mahkemece hükme esas alınan bilirkişi raporunda davacının tüm çalışma süresi için hak ettiği izin süresi belirlenip, davalı işverenin sunduğu izin kullanma kayıtlarına göre kullanılan sürelerin mahsubu yapılıp bakiye 17 gün için izin ücreti hesaplanmış ise de; dosyada mevcut davacı tarafça davalıya gönderilen 12/09/2011 tarihli fesih ihtarında, yıllık izinlerin 14 gün olarak kullandırıldığı açıklanmıştır. Mahkemece bu açıklama davacıya gösterilip, beyanı alınarak sonuca gidilmesi gerekirken bu açıklamanın değerlendirilmemesi hatalı olup, bozmayı gerektirmiştir.
F) Sonuç:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebepten dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 24/11/2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.