YARGITAY KARARI
DAİRE : 9. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2013/1984
KARAR NO : 2014/35098
KARAR TARİHİ : 24.11.2014
MAHKEMESİ : BURSA 3. İŞ MAHKEMESİ
TARİHİ : 11/10/2012
NUMARASI : 2011/371-2012/734
DAVA :Davacı, kıdem tazminatı, fazla mesai ücreti ile ulusal bayram ve genel tatil ücreti alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Yerel mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.
Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı, davalıya ait işyerinde yaş açma operatörü olarak çalışırken ücretlerinin ödenmemesi nedeni ile iş sözleşmesini haklı olarak fesh ettiğini ileri sürerek, kıdem tazminatı ile fazla çalışma, ulusal bayram ve genel tatil alacaklarının tahsilini, istemiştir.
B) Davalı Cevabının Özeti:
Davalı, iş akdinin davacının istifa etmesi üzerine sona erdiğini, bu nedenle davacının tazminata hak kazanamadığını, iddia ettiği gibi ulusal bayram ve genel tatil günlerinde de çalışılmadığını tazminat ve alacak istemlerinin haksız olduğunu savunarak, davanın reddini istemiştir.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak, davacının 2011 yılı Mart ve Nisan ayı ücretleri ödenmediği için iş akdini haklı olarak fesh ettiği, bu nedenle kıdem tazminatına hak kazandığı, haftanın 6 günü günde 12 saat çalıştığı, bu çalışma şeklinde fazla mesai yaptığı, ayrıca dini bayramlar hariç tüm resmi tatillerde de çalıştığı gerekçesi ile davanın kısmen kabulüne, karar verilmiştir.
D) Temyiz:
Kararı davalı taraf temyiz etmiştir.
E) Gerekçe:
1- Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2- Davacı işçinin fazla çalışma yapıp yapmadığı konusunda taraflar arasında uyuşmazlık bulunmaktadır.
Fazla çalışma yaptığını iddia eden işçi bu iddiasını ispatla yükümlüdür. Ücret bordrolarına ilişkin kurallar burada da geçerlidir. İşçinin imzasını taşıyan bordro sahteliği ispat edilinceye kadar kesin delil niteliğindedir. Bir başka anlatımla bordronun sahteliği ileri sürülüp kanıtlanmadıkça, imzalı bordroda görünen fazla çalışma alacağının ödendiği varsayılır.
İmzalı ücret bordrolarında fazla çalışma ücreti ödendiği anlaşılıyorsa, işçi tarafından gerçekte daha fazla çalışma yaptığının ileri sürülmesi mümkün değildir. Ancak, işçinin fazla çalışma alacağının daha fazla olduğu yönündeki ihtirazi kaydının bulunması halinde, bordroda görünenden daha fazla çalışmanın ispatı her türlü delille yapılabilir. Bordroların imzalı ve ihtirazi kayıtsız olması durumunda, işçinin bordroda belirtilenden daha fazla çalışmayı yazılı belge ile kanıtlaması gerekir. İşçiye bordro imzalatılmadığı halde, fazla çalışma ücreti tahakkuklarını da içeren her ay değişik miktarlarda ücret ödemelerinin banka kanalıyla yapılması durumunda, ihtirazi kayıt ileri sürülmemiş olması, ödenenin üzerinde fazla çalışma yapıldığının yazılı delille ispatlanması gerektiği sonucunu doğurmaktadır.
Somut olayda, Mahkemece hükme esas alınan bilirkişi raporunda tanık beyanlarına göre davacının fazla çalışma yaptığı ancak ibraz edilen imzalı bodrolarda fazla çalışma tahakkuku olduğu belirtilip, imza içermeyen son iki ay için hesaplama yapılmış ise de, hesaplamaya konu olan 2011 yılı Mart ve Nisan aylarına ait bordrolarda fazla çalışma tahakkuku bulunduğu ve bordro bedellerinin davacının banka hesabına yatırıldığı görülmüştür. Bu durumda davacı, bordolarda belirtilenin üzerinde fazla çalışma yaptığını yazılı belge ile de ispat edemediğinden, fazla çalışma isteminin reddine karar verilmelidir. Yazılı şekilde kabulü hatalıdır.
3- Hükmedilen alacakların net mi yoksa brüt mü olduğunun belirtilmemesinin infazda tereddüte yol açacağının düşünülmemesi de ayrı bir bozma nedenidir.
F) Sonuç:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebeplerden dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 24/11/2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.