YARGITAY KARARI
DAİRE : 9. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2013/1977
KARAR NO : 2014/35093
KARAR TARİHİ : 24.11.2014
MAHKEMESİ : BURSA 6. İŞ MAHKEMESİ
TARİHİ : 09/10/2012
NUMARASI : 2011/569-2012/697
DAVA :Davacı, kıdem tazminatı, fazla çalışma ücreti, yıllık izin ücreti, hafta tatil ücreti, ulusal bayram ve genel tatil alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Yerel mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.
Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı, davalıya ait et lokantasında 16.02.2005 – 18.10.2010 tarihleri arasında aralıksız olarak temizlik, bulaşık, aşçı yardımcılığı işlerinde çalışırken ücretlerinin ödenmemesi nedeni ile iş sözleşmesini haklı olarak fesh ettiğini ileri sürerek, kıdem tazminatı ile fazla çalışma, yıllık izin, hafta tatili, ulusal bayram ve genel tatil alacaklarının tahsilini, istemiştir.
B) Davalı Cevabının Özeti:
Davalı, davacının işe başlama tarihinin 29.09.2005 tarihi olduğunu, 01.11.2008 tarihine kadar çalıştığını, 01.11.2008 tarihinde ibraname imzalayarak işten ayrıldığını, ayrılırken tüm alacaklarını aldığını, iyi niyetli olarak davacı işten ayrılmış olmasına rağmen sigortalı olarak göstermeye devam ettiklerini, bundan sonra 01.12.2008 de işe tekrar başladığını, işyeri kurallarına riayet etmemesi ve işyeri düzenini bozması, kimi zamanlar haber vermeden işe gelmemesi nedenleri ile 18.10.2010 tarihinde iş akdini haklı olarak fesh ettiklerini, tazminat ve alacak istemlerinin haksız olduğunu savunarak, davanın reddini istemiştir.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak, davacının 29/09/2005-31/10/2010 tarihleri arasında davalı işyerinde çalıştığı, ibraz edilen ibranamenin makbuz hükmünde olduğu, davacının çalıştığı süre içerisindeki yıllık izinlerini kullanmadığı, toplam 56 günlük yıllık ücretli izin alacağının bulunduğu, resmi bayram ve genel tatillerde çalışmasının devam ettiği, haftalık 16,5 saat fazla çalışma yaptığı, davacı feshinin haklı olduğu gerekçesi ile davanın kısmen kabulüne, karar verilmiştir.
D) Temyiz:
Kararı davalı taraf temyiz etmiştir.
E) Gerekçe:
1- Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2- Davacı davalıya ait işyerinde 16.02.2005- 18.10.2010 tarihleri arasında aralıksız olarak çalıştığını ileri sürerken davalı ise davacının 29.09.2005 tarihinde işe başlayıp 01.11.2008 tarihine kadar çalıştığını, 01.11.2008 tarihinde ibraname imzalayarak işten ayrıldığını, ayrılırken tüm alacaklarını aldığını, bundan sonra 01.12.2008 de işe tekrar başladığını savunmuş ve savunmaya dayanak bir ibraname sunmuştur.
Mahkemece davacının aralıksız çalıştığı kabul edilip ibranamadeki miktarın kıdem tazminatından mahsubu yapılmıştır.
Dosyada mevcut ibranamede davacının 29/09/2005- 01/11/2008 tarihleri arasında çalıştığı bu süre içinde kıdem ve ihbar tazminatlarını aldığını belirtilip kıdem ve ihbar tazminat miktarlarının da belirtildiği görülmüştür.
Her ne kadar davacı taraf ibraname içeriğini kabul etmediğini belirtmiş ise de, davacı tanığı dahi, davacının 2008 yılı içinde borçları olduğunu söyleyerek tazminatını alıp işten ayrıldığını, 30 gün kadar sonra yeniden döndüğünü, beyan etmiştir. Bu durum karşısında davalı savunmasının kanıtlandığı ve ibranameye konu 9/09/20155- 01/11/2008 tarihleri arasındaki çalışmanın tasfiye edildiği kabul edilmesi gerekirken yazılı şekilde aralıksız çalışma kabul edilmesi isabetsizdir.
3-Kararın hüküm kısmında davalı tarafından yapılan yargılama gideri ile ilgili cümle tamamlanmayarak hükmün yarım bırakılması da hatalıdır.
4-Hükmedilen alacakların net mi yoksa brüt mü olduğunun belirtilmemesinin infazda tereddüte yol açacağının düşünülmemesi de ayrı bir bozma nedenidir.
F) Sonuç:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebeplerden dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 24/11/2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.