Yargıtay Kararı 9. Hukuk Dairesi 2013/1945 E. 2014/35202 K. 24.11.2014 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 9. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2013/1945
KARAR NO : 2014/35202
KARAR TARİHİ : 24.11.2014

MAHKEMESİ : TURGUTLU 1. ASLİYE HUKUK (İŞ) MAHKEMESİ
TARİHİ : 23/10/2012
NUMARASI : 2010/264-2012/676

DAVA :Davacı, kıdem tazminatı, genel tatil ücreti, hafta tatil ücreti, fazla mesai ücreti, izin ücreti alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Yerel mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.
Hüküm süresi içinde taraflar avukatlarınca temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

A)Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili dava dilekçesi ile, müvekkilinin davalı şirketin Turgutlu İrtibat Bürosunda 15/10/2004 – 02.04.2010 döneminde belirsiz süreli hizmet sözleşmesi ile kesintisiz biçimde kurye personel olarak çalıştığını, davalı şirket ile işyeri müdürü Mehmet Sezer arasında acentalık sözleşmesi imzalandığını, çalışanların ekonomik durumu zayıf olan yeni işverenin işçisi olarak çalışmak istemediklerini söylediklerini, yeni işverenin kendisine bağlı olarak çalışmak istemeyenlerin işyerini terk etmesini istediğini, böylece yeni işverenin işçileri işyerinden kovduğunu, davacının haftanın 6 günü 06.30-19:00 saatleri arasında günlük yarım saat ara dinlenmesi ile çalıştığını, cumartesi günü aynı şekilde çalışıldığını, pazar günleri tatil olduğunu, resmi bayramlar 23 Nisan, 19 Mayıs, 30 Ağustos günleri ile dini bayramların arefe günlerinde tam gün çalıştığını, bu çalışmalara karşılık gelen zamlı ücretlerin ödenmediğini, son yıla ait yıllık izin ücreti ile 01.03.2010-02.04.2010 tarihleri arasındaki ücretlerin de ödenmediğini, iş yükü olarak iki kurye arkadaş olarak çalışmakta iken arada işe girip çıkanların olduğunu, yaklaşık bir sene olağanüstü bir çalışma temposuna girilerek tek başına dağıtım yaptığını ve ek bir ücret ödenmediğini, davacının belirtilen işçilik alacakları ödenmediği gibi başka bir işveren işçisi olarak çalışmaya zorlanmasının haklı fesih nedeni olduğunu, müvekkilin kıdem, fazla mesai ve diğer alacakları ödenmeksizin başka bir işverenin bünyesinde çalışmaya zorlandığını, genel tatil ücretlerinin ödenmemesi ve ekonomik gücü M.. K.. ile kıyaslanmayacak kadar zayıf işveren emrine girmeye zorlanmaları ve bugüne kadarki işçilik haklarının verilmeyişinin müvekkil açısından haklı nedenle fesih teşkil ettiğini, davacının banka hesabına işten çıkartılmadan evvel 579,86 TL. yatırıldığını, ayrıca elden 190,00 TL. ödendiğini, boş kağıda imza attırıldığını ileri sürerek fazlaya ilişkin hakları saklı kalmak kaydıyla 500,00 TL. kıdem tazminatı, 250,00 TL. genel tatil, 250,00 TL. hafta tatili, 250,00 TL. fazla çalışma ücreti, 250,00 TL. izin ücreti alacağının faiziyle birlikte tahsilini talep ve dava etmiş, 12.07.2011 tarihli ıslah dilekçesinde bilirkişi raporunda belirlenen bakiye 4.254,80 TL. kıdem tazminatı, 14.268,11 TL. fazla çalışma ücretinin davalıdan tahsilini talep etmiştir.
B)Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili cevap dilekçesinde özetle, öncelikle zamanaşımı itirazında bulunduklarını, davacının hizmet sözleşmesinin ardı ardına iki iş günü devamsızlığından dolayı İş Yasasının 25/II-g maddesine göre 13.04.2010 tarihli fesih bildirimi ile haklı nedenle feshedildiğini, ardı ardına iki iş günü 02/04/2010-03/04/2010 ve 05/04/2010 tarihlerinde iki iş günü mazeretsiz ve haklı bir nedene dayanmadan işe gelmediğini, davacı tarafa gönderilen 06/04/2010 tarihli ihtarname başlıklı dilekçelerinde neden gelmediğinin sorulduğunu ve mazeretini bildirmesinin istendiğini, davacının herhangi bir belge ibraz etmediğini, 13/04/2010 tarihli iş akdi fesih bildiriminin gönderildiğini, işyeri devrinin haklı fesih nedeni olmadığını, kıdem tazminatı talep edilemeyeceğini, dava dilekçesinde yazılı biçimde çalışma yapılmasının hayatın olağan akışına aykırı olduğunu, davacının ücret bordrolarını ihtirazi kayıt koymaksızın imzaladığını, fazla çalışma ücret ve sair hakları isteyemeyeceğini beyan ederek davanın reddi gerektiğini savunmuştur.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece toplanılan deliller ve aldırılan bilirkişi raporuna dayanılarak davanın kısmen kabul, kısmen reddine karar verilmiştir.
D)Temyiz:
Kararı taraf vekilleri temyiz etmiştir.
E) Gerekçe:
1. Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, tarafların aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2. Davacı, davalı M.. K.. işçisi olarak çalıştığı dönemde işyerinin acenteye devri sırasında iş sözleşmesini haklı nedenle feshetmiş olup devralan işverende çalışması bulunmamaktadır. Bu durumda davacının yıllık ücretli izin alacağından M.. K..’nun sorumlu olduğu gözetilmeksizin davanın reddi yönünde hüküm kurulması hatalıdır.
3. Islahta faiz talebi olmadığı halde ıslahla arttırılan miktarlar yönünden faize hükmedilmesi hatalıdır.
F)Sonuç:
Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebeplerden dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 24.11.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.