Yargıtay Kararı 9. Hukuk Dairesi 2013/15214 E. 2015/9466 K. 09.03.2015 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 9. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2013/15214
KARAR NO : 2015/9466
KARAR TARİHİ : 09.03.2015

MAHKEMESİ :İŞ MAHKEMESİ
DAVA : Davacı, kıdem tazminatı, ihbar tazminatı, yıllık izin ücreti, ulusal bayram ve genel tatil ücreti ile fazla mesai ücreti alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Yerel mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi … tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I
A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı, davalıya ait işyerinde müşteri hizmetleri temsilcisi olarak çalışırken ücretlerinin ödenmemesi nedeni ile iş sözleşmesini haklı olarak fesh ettiğini ileri sürerek, kıdem ve ihbar tazminatı ile fazla çalışma, yıllık izin, ulusal bayram ve genel tatil alacaklarının tahsilini, istemiştir.
B) Davalı Cevabının Özeti:
Davalı, davacının kendi iradesi ile iş akdini fesh ettiğini, kıdem ve ihbar tazminatına hak kazanamayacağı, davacının fazla mesai alacağı bulunmadığını, tazminat ve alacak istemlerinin haksız olduğunu savunarak, davanın reddini istemiştir.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak, davacının fazla çalışma ücretlerinin ödenmemesi nedeniyle iş akdini haklı nedenle feshettiği, bu nedenle kıdem tazminatı talebinin haklı olduğu, akdi fesh eden taraf olduğundan ihbar tazminatı hakkının bulunmadığı, resmi ve genel tatil günlerinde çalıştığını ise davacının kanıtlayamadığı, gerekçesi ile davanın kısmen kabulüne, karar verilmiştir.
D) Temyiz:
Kararı davalı taraf temyiz etmiştir.
E) Gerekçe:
1- Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2- Davacı, davalı işyerinde haftada 5 gün süre ile 08.00-19.30 saatleri arasında Cumartesi günleri ise 10.00-14.00 saatleri arasında çalıştığını ileri sürüp fazla çalışma ücreti talep etmiştir.
Mahkemece hükme esas alınan bilirkişi raporunda tanık beyanları dikkate alınarak davacının haftada 6 gün boyunca günde 10 saat çalıştığı kabul edilmiş olup, bu kabul davacının belirttiği maddi vakıa ile uyuşmamaktadır.
HUMK 73 (HMK 25) maddesinde belirtilen maddi vakıa ile bağlılık kuralına aykırı olarak fazla çalışma süresi belirlenmesi isabetsizdir.
3- Fazla çalışma ücretlerinin hesabı konusunda taraflar arasında uyuşmazlık bulunmaktadır
Fazla çalışmaların aylık ücret içinde ödendiğinin öngörülmesi ve buna uygun ödeme yapılması halinde, yıllık 270 saatlik fazla çalışma süresinin ispatlanan fazla çalışmalardan indirilmesi gerekir.
Somut olayda, taraflar arasında imzalanan iş sözleşmesinde aylık ücretin fazla çalışma ücretini de kapsadığı kararlaştırılmış olup, Mahkemece bu hükmün değerlendirilmemesi de hatalıdır.
4- Tanık beyanlarına dayanarak fazla çalışmaların uzun bir süre için hesaplanması ve miktarın yüksek çıkması halinde Yargıtay’ca son yıllarda taktiri indirim yapılması gerektiği istikrarlı uygulama halini almıştır
Somut olayda, davacı işçinin fazla çalışma yaptığı tanık beyanları ile kabul edilmiş olup, her ne kadar fazla hak saklı tutularak dava dilekçesindeki tutarlara hükmedilmiş ise de, kısmı davanın tespit hükmü içermesi gerektiği gözetilerek, belirlenen fazla çalışma ücretinden uygun oranda takdiri indirim yapılması gerekirken, bu hususun göz ardı edilmesi de ayrı bir bozma nedenidir.
F) Sonuç:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebeplerden dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 09/03/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.