Yargıtay Kararı 9. Hukuk Dairesi 2013/14159 E. 2013/33882 K. 17.12.2013 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 9. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2013/14159
KARAR NO : 2013/33882
KARAR TARİHİ : 17.12.2013

MAHKEMESİ :İŞ MAHKEMESİ

DAVA :Davacı, kıdem tazminatı, ihbar tazminatı, izin ücreti, fazla mesai ücreti alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Yerel mahkeme davanın kısmen kabulüne karar vermiştir. Bu bağlamda, fazla çalışma ücreti talebini kabul etmiş diğer üç talebi ise reddetmiştir.
Yerel mahkeme kararı davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Temyiz üzerine yerel mahkeme kararı dairemizin 23/11/2011 tarih ve 2009/26553 E – 2011/45388 K numaralı kararı ile bozulmuştur.
Bozma ilamında özetle, davacının kıdem ve ihbar tazminatı taleplerinin kabulüne karar verilmesi gerekirken reddine karar verilmesinin hatalı olduğu belirtilmiştir.
Yerel mahkeme bozmaya direnmiş ve davanın reddine karar vermiştir.
Yerel mahkemenin direnme kararı da davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Yerel mahkemenin direnme kararı üzerine dairemizin 10/09/2012 tarih ve 2012/25735 E – 2012/28153 K numaralı kararı ile yerel mahkemenin direnme kararının hatalı olduğu ayrıca yerel mahkemece fazla çalışma ücreti talebi hakkında yeni bir hüküm kurulması gerekirken davanın tümden reddine karar verilmesinin de hatalı olduğu belirtilmiş ve direnme kararının incelenmesi için dosyanın Hukuk Genel Kuruluna gönderilmesine karar verilmiştir.
Yargıtay Hukuk Genel Kurulu’nun 10/10/2012 tarih ve 2012/9-851 E. – 2012/705 sayılı kararı ile yerel mahkeme direnme kararı usulden bozulmuş ve dosya yerel mahkemeye gönderilmiştir.
Yerel mahkeme bir ara kararı ile Yargıtay Hukuk Genel Kurulunun bozma kararına uymuş yine bir ara kararı ile dairemizin yukarıda bahsi geçen 23/11/2011 tarih ve 2009/26553 E – 2011/45388 K numaralı kararına direnmiştir. Ara kararı ile verilen Hukuk Genel Kurulunun bozma kararına uyma ve Dairemizin bozma kararına direnme kararına uygun olarak yerel mahkemece bu kez fazla çalışma ücreti talebi kabul edilmiş, diğer talepler ise reddedilmiştir.
Yerel mahkemenin bu kararı da davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Yerel mahkemece verilen bu son karar Yargıtay Hukuk Genel Kurulunun 10/07/2013 tarih ve 2013/9-1041 E – 2013/1049 K numaralı kararı ile bozulmuştur.
Özetle, davacının kıdem ve ihbar tazminatı taleplerinin kabulünün gerektiği, bu taleplerin reddine karar verilmesinin hatalı olup, Dairemizin bozma kararının hukuka uygun olduğu, gerekçesi ile yerel mahkeme direnme kararı bozulmuştur.
Dosya kendisine gelen yerel mahkeme 26/09/2013 tarih ve 2013/425 E – 2013/759 K numaralı karar ile dava konusuz kaldığından davanın esası hakkında bir karar verilmesine yer olmadığına dair karar vermiştir.
Hüküm süresi içinde davacı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi … tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Dosyadaki yazılara, kararın bozmaya uygun olmasına delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre, yerinde görülmeyen bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun olan hükmün ONANMASINA, 17.12.2013 gününde oybirliği ile karar verildi.