YARGITAY KARARI
DAİRE : 9. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2013/13049
KARAR NO : 2014/8726
KARAR TARİHİ : 18.03.2014
MAHKEMESİ : ADIYAMAN İŞ MAHKEMESİ
TARİHİ : 11/10/2013
NUMARASI : 2012/190-2013/458
DAVA :Davacı, kıdem tazminatı, ihbar tazminatı, izin ücreti alacağı, fazla çalışma ücreti, hafta tatili ücreti, bayram ve genel tatil ücreti alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Yerel mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.
Hüküm süresi içinde davalılar avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
Davacı işçi, davalılara ait İ. Un fabrikasında çalıştığını ancak sigortalarının düzenli yatırılmadığını, fazla mesai yaptığı halde ücretlerini alamadığını, 01.06.2012 tarihinde mesainin 1 saat daha önce başlayacağı ve fazla mesainin 1 saat daha fazla arttırılacağının talimatla belirtilmesi üzerine buna itiraz eden işçilerin iş akitlerinin iş verence sözlü olarak feshedildiğini, iş verenin işçileri işten kovmasına rağmen devamsızlık yapmış gibi ihtarname çektiğini, her gün sabah 07:00’de iş başı yapıp saat 18:00’de işten ayrıldığını, ayrıca iki günde bir 18:00’den sonra fazla mesaiye kalarak 21:00’e kadar çalıştığını, hafta sonları cumartesi tam gün iki haftada bir pazar günü ise çalıştıklarını, dini bayramlarda ise kısmen çalıştıklarını, ücretli izinlerini kullanmamasına rağmen gerçeğe aykırı olarak imzalar alındığını beyanla, kıdem, ihbar, izin, fazla çalışma ücreti, hafta tatili ücreti,bayram ve genel tatil ücreti alacaklarının davalılardan tahsilini talep ve dava etmiştir.
Davalılar cevaplarında, alacaklarının zamanaşımına uğradığını, davacının üç gün üst üste işe gelmediğini, davacıya bu konuda ihtarname gönderdiklerini, iş yerinde fazla mesai uygulanmadığını, davacının tevil yollu iş yerinde fazla mesai yapılmadığını kabul ettiğini, davacının bayram ve genel tatil günleri ile hafta tatillerinde çalıştırılmadığını, davacının faiz türleri konusundaki talebinin yasaya aykırı olduğunu beyanla davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.
Mahkemece, davalı iş verence çalışma saatlerinin arttırılmak istenmesi üzerine çalışma şartlarında esaslı değişikliği kabul etmeyen davacı işçinin iş sözleşmesinin feshedildiği, devamsızlık tutanaklarının sonraya ait olduğu gerekçesi ile ihbar ve kıdem tazminatı ile diğer işçilik alacaklarının kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Kararı yasal süresi içinde davalılar vekili temyiz etmiştir.
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre davalıların aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2- Davacı işçi dava dilekçesinde günlük mesai saatlerini 07:00 – 18:00 olarak açıklamış, iki günde bir 21:00’e kadar çalışma yaptığını belirtmiştir. Davacı tanıkları ise fesih öncesinde son 20 güne kadar gece ve gündüz vardiyalarının olduğunu açıklamışlardır. Davacı tanıklarınca gündüz vardiyası 07:00-19:00 saatleri arası olarak ifade edilmiş, gece vardiyası ise 22:00-07:00 saatleri olarak bildirilmiştir. Davalı tanıkları da gece ve gündüz vardiyasından söz etmişlerdir. Tanıklarca vardiya dönüşümlerinden söz edildiği halde davacının ne kadar süreyle hangi vardiyada çalıştığı konusunda açık bir beyanda bulunulmamıştır.
Hükme esas alınan bilirkişi raporunda davacı işçi sadece gündüz vardiyasında çalışmış gibi hesaplamaya gidilmiştir. Davacının vardiyalı olarak çalışılan dönemde gece ve gündüz vardiyalarında dönüşümlü çalışıp çalışmadığı belirlenmeli ve sonucuna göre hesaplamaya gidilmelidir. Bu konuda eksik incelemeyle karar verilmesi hatalıdır.
Öte yandan hesap raporunda davacının talebi ile bağlı kalınarak mesai saatlerinin 07:00 – 18:00 olarak kabulü ile ara dinlenmesi düşümü sonucu günlük 9.5 saat çalışma tespiti yerinde ise de, Yargıtay kararları gereği fazla çalışmanın yılda 270 saati aşamayacağından söz edilerek yıllık 270 saatle sınırlı hesaplamaya gidilmesi hatalıdır. Ancak davacı vekili kararı bu yönde temyiz etmediğinden, davalı yararına usulü kazanılmış hak ilkesi gözetilmeli ve davacının gece ve gündüz vardiyalarında çalışma süreleri belirlenmeli yıllık 270 saati geçmeyecek şekilde fazla çalışma ücreti hesabı yapılmalıdır.
Sonuç: Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebeplerle BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 18.03.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.