YARGITAY KARARI
DAİRE : 9. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2013/11398
KARAR NO : 2015/6765
KARAR TARİHİ : 16.02.2015
İŞ MAHKEMESİ
Hüküm süresi içinde davacı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi … tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı, davalıya ait işyerinde pasta usta yardımcısı olarak çalışırken iş sözleşmesinin işverence haksız şekilde fesh edildiğini, 25/10/2008- 25/10/2009 tarihleri arasında çalıştığını, ileri sürerek, kıdem ve ihbar tazminatı ile fazla çalışma ücreti alacaklarının tahsilini, istemiştir.
B) Davalı Cevabının Özeti:
Davalı, davacının tazminata hak kazanmanın ön koşulu olan 1 yıllık asgari çalışma süresini tamamlamadığını, 19/11/2008 tarihinde işe başlayan davacının 25/10/2009 tarihinde işten ayrıldığını, ücretinin asgari ücret olduğunu, işyerinde fazla mesai uygulaması olmadığını, davacının kendi isteği ile işten ayrıldığını savunarak, davanın reddini istemiştir.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak, davacının davalıya ait işyerinde hizmet cetvelinde belirtildiği gibi 19/11/2008-25/10/2009 tarihleri arasında bir yıldan daha az süre çalıştığı, askerlik görevi nedeniyle iş akdine kendisinin son verdiği, davacının çalışma süresi boyunca haftalık 45 saatlik yasal çalışma süresini aşacak şekilde fazla mesai yaptığı, ancak sürekli fazla mesai yaparak çalışmanın fiziksel olarak mümkün olmadığı görüşü benimsendiğinden, tanık beyanlarıyla belirlenen fazla mesai ücretinden %50 oranında hakkaniyet indirimi yapılması gerektiği, bir yıldan süre ile çalışan davacının kıdem tazminatı talebinin ve iş akdini kendisi sona erdirdiğinden ihbar tazminatı talebinin yerinde olmadığı sadece fazla mesai ücretine hak kazandığı gerekçesi ile davanın kısmen kabulüne, karar verilmiştir.
D) Temyiz:
Kararı davacı taraf temyiz etmiştir.
E) Gerekçe:
1- Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davacının aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2- Davacı davalı işyerinde 25/10/2008- 25/10/2009 tarihleri arasında çalıştığını ileri sürüp alacak talebinde bulunmuş, davalı ise davacının 19/11/2008- 25/10/2009 tarihleri arasında çalıştığını savunmuştur.
Mahkemece davacının hizmet cetvelinde belirtildiği gibi 19/11/2008-25/10/2009 tarihleri arasında davalının işçisi olarak çalıştığı kabul edilmiş ise de, yapılan araştırma bu sonuca ulaşmada yeterli değildir.
Dosyada mevcut hizmet döküm belgesi ve diğer SGK evraklarına göre davacının hizmet süresinin başlangıç tarihi olarak gösterdiği 2008.yılı 10. ayında farklı sicil numaralı işyerinden çalışma bildirildiği görülmüş olup, Mahkemece iddia edilen çalışma süresi içinde davacı adına çalışma bildiren bu işverene ait SGK tescil bilgileri, ünvan, faaliyet adresi, Yasa kapsamına alınma ve varsa çıkarılma tarihlerine ilişkin bilgiler ilgili Sosyal Güvenlik Kurumundan temin edilip, bu işyerinin davalı ile bağlantısı olup olmadığı belirlenip çıkan sonaca göre davalının sorumlu olduğu süre belirlenmelidir.
Hizmet süresine yönelik eksik araştırma ve inceleme ile karar verilmesi hatalıdır.
3- Mahkemece, davacının hak kazandığı fazla çalışma ücreti alacağından hakkın özünü etkiler şekilde %50 oranında fazla takdiri indirim yapılması isabetsizdir.
4-Hükmedilen alacağın net mi yoksa brüt mü olduğunun belirtilmemesinin infazda tereddüte yol açacağının düşünülmemesi de hatalı olup, bozmayı gerektirmiştir.
F) Sonuç:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebeplerden dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 16/02/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.