YARGITAY KARARI
DAİRE : 9. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2013/11116
KARAR NO : 2015/6691
KARAR TARİHİ : 16.02.2015

İŞ MAHKEMESİ

Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi … tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
A)Davacı İsteminin Özeti:
Davacı, davalıya ait işyerinde 10/03/2001-07/11/2011 arasında çalıştığını, iş akdinin hiçbir nedene dayandırılmadan sona erdirildiğini, kıdem ve ihbar tazminatı ile işçilik alacaklarının ödenmediğini, izinlerinin kullandırılmadığını iddia ederek fazlaya ilişkin haklarını saklı kalmak kaydı ile 500,00 TL kıdem tazminatı, 200,00 TL ihbar tazminatı, 400,00 TL genel tatil ücreti alacağı, 500,00 TL yıllık izin alacağı, 2.000,00 TL fazla mesai alacağı, 1.000,00 TL hafta tatili ücreti alacağı ve 100,00 TL asgari geçim indirimi alacağı olmak üzere toplam 4.700 TL nin tahsiline karar verilmesini talep etmiştir
B) Davalı Cevabının Özeti:
Davalı, işyerini 2000 yılından itibaren işlettiğini, davacının 07/07/2005 tarihinden itibaren çalışmaya başladığını, çalışma saatlerinin 20:00-02:00 saatleri arası olduğunu, asgari ücret aldığını, davacının kendisinin ayrıldığını, ihtarnameye rağmen dönmediğini, tazminat hakkının bulunmadığını, fazla mesaisinin bulunmadığını izinlerini kullandığını savunarak davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak, feshin tazminat ödenmesini gerektirmeyecek şekilde gerçekleştiği hususunda ispat yükü kendisinde olan davalının feshin haklı nedenle yapıldığını, ispat edemediği davacının kıdem ve ihbar tazminatına hak kazanacağı gerekçesi ile davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
D) Temyiz:
Kararı davalı vekili yasal süresi içinde temyiz etmiştir.
E) Gerekçe:
1- Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2- Davacı fazla mesai yaptığını iddia etmiş ve mahkemece ek rapora itibarla fazla mesai ücretine hükmedilmiş ise de, dosyada dinlenen taraf tanıklarının ortak beyanlarından davacının davalı iş yerinde 18.00-19.00 – 02.00 arasında çalıştığı anlaşılmaktadır. Bu saatler arasındaki çalışmaya göre (ara dinlenmeler düşüldüğünde) davacının fazla mesai çalışması yapmadığı ortaya çıktığından davacının fazla mesai ücreti talebinin reddi yerine varsayıma dayalı olarak 16.00’da çalışmaya başladığı kabul edilerek yapılan hesaplamaya itibarla fazla mesai ücretine hükmedilmesi hatalıdır.
3- Davacı tanıklarından …’ın kaçamaklı açıklaması dışında tüm tanıklar davalı iş yerinde hafta içi 1 gün izin kullandıklarını belirtmişlerdir. Hafta içi de olsa 1 gün izin kullanan davacı işçi hafta tatili ücretine hak kazanamaz. Davacının hafta tatili ücreti talebinin reddi yerine kabulü hatalıdır.
4- Hükmedilen miktarların net mi, yoksa brüt mü olduğunun hüküm fıkrasında belirtilmemesinin infazda tereddüde yol açacağının düşünülmemesi hatalıdır.
F) Sonuç:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebeplerden dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 16.02.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.