Yargıtay Kararı 9. Hukuk Dairesi 2013/10198 E. 2015/8506 K. 02.03.2015 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 9. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2013/10198
KARAR NO : 2015/8506
KARAR TARİHİ : 02.03.2015

MAHKEMESİ : İSTANBUL ANADOLU 7. İŞ MAHKEMESİ
DAVA :Davacı, kıdem tazminatı ile ücret farkı alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Yerel mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Hüküm süresi içinde davalılar avukatlarınca temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi … tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı, davalı Bakanlığa ait Koşuyolu Devlet Hastanesi’nde alt işveren işçisi ve veri giriş elemanı olarak çalıştığını, rızası alınmadan ücretinin düşürüldüğünü, sözleşmeyi evlilik sebebiyle feshettiğini iddia ederek, kıdem tazminatı ve ücret farkı alacaklarının ödetilmesini istemiştir.
B) Davalı Cevabının Özeti:
Davalı … vekili, husumet yokluğundan davanın reddini istemiştir.
Davalı … vekili, davanın reddini istemiştir.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak, davanın kabulüne karar verilmiştir.
D) Temyiz:
Kararı davalı … ve …. vekilleri temyiz etmiştir.
E) Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre davalıların aşağıdaki bentler kapsamı dışındaki temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Somut olayda, davacı, davalı Bakanlığa ait Hastanede alt işveren işçisi ve veri giriş elemanı olarak 4857 sayılı İş Kanunu kapsamında belirsiz süreli iş sözleşmesi ile 24.04.2004-26.08.2012 arasında çalışmıştır.
Davacının 2009 yılı ücreti brüt 1.026,00 TL iken, Bakanlığın 2009/32 ve 2009/64 sayılı Genelgeleri uyarınca 01.01.2010’da brüt 763,00 TL’ye düşürülmüştür.
Davacının imzaladığı 01.01.2010 tarihli bireysel iş sözleşmesinde, aylık ücret miktarı brüt 763,00 TL olarak belirlenmiş ve bu tarihten itibaren davacıya iş sözleşmesi ve Bakanlık Genelgeleri doğrultusunda ücret ödemesi yapılmıştır.
Davacı, 19.05.2011-30.06.2012 dönemine ait ücret düşürülmesinden kaynaklanan ücret farklarının ödetilmesini istemiştir.
Mahkemece, davacının ücret düşürülmesine muvafakati olmadığından talebin kabulüne karar verilmiştir.
4857 sayılı İş Kanunu’nun 62 nci maddesine göre, işçinin rızası alınmadan ücretinde indirime gidilemez ve bu yöndeki aleyhe değişiklik işçiyi bağlamaz.
Somut olayda davacı, imzaladığı 01.01.2010 tarihli bireysel iş sözleşmesinde ücretinin brüt 763,00 TL’ye düşürülmesine muvafakat etmiş, bu tarihten itibaren davacıya bu miktar ve üzerinde ödemeler yapılmıştır. Sözleşmede kabul edilen miktar, asgari ücretin üzerindedir ve Bakanlığın 2009/32 ve 2009/64 sayılı Genelgelerine de uygundur.
Mahkemece, davacının ücret farkı talebinin reddi gerekirken, hatalı değerlendirme ile kabulüne karar verilmesi usul ve yasaya aykırıdır.
3- Mahkemece, 492 sayılı Harçlar Kanunu’nun 13/j maddesine göre harçtan muaf olan davalı Bakanlığa harç yüklenmesi hatalı olup, bozmayı gerektirmiştir.
F) Sonuç:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı nedenlerden dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek hâlinde ilgiliye iadesine, 02.03.2015 tarihinde oybirliği ile karar verildi.