Yargıtay Kararı 9. Hukuk Dairesi 2012/9966 E. 2014/10373 K. 26.03.2014 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 9. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2012/9966
KARAR NO : 2014/10373
KARAR TARİHİ : 26.03.2014

MAHKEMESİ : ADANA 2. İŞ MAHKEMESİ
TARİHİ : 14/12/2011
NUMARASI : 2011/245-2011/1026

DAVA :Davacı, fazla mesai ücreti ile genel tatil ücreti alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Yerel mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.
Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I
A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili, müvekkilinin davalı işyerine ait benzin istasyonunda market görevlisi olarak çalıştığını belirterek, fazla çalışma ve genel tatil ücreti alacaklarını istemiştir.
B) Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili, davanın reddini istemiştir.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak, davanın kısmen kabulüne karar verilerek davacının fazla çalışma ücreti hüküm altına alınmış, genel tatil ücreti istemi ise reddedilmiştir.
D) Temyiz:
Kararı davalı temyiz etmiştir.
E) Gerekçe:
Taraflar arasında, davacı işçinin yaptığı fazla çalışmanın aylık ücrete dahil olup-olmadığı konusunda uyuşmazlık bulunmaktadır.
İş sözleşmelerinde fazla çalışma ücretinin aylık ücrete dâhil olduğu yönünde kurallara sınırlı olarak değer verilmelidir. Dairemiz, 270 saatle sınırlı olarak söz konusu hükümlerin geçerli olduğunu kabul etmektedir.
Somut olayda, taraflar arasındaki iş sözleşmesinin 7.2.3 maddesine göre fazla çalışmaya ilişkin ücretin aylık ücrete dâhil olduğu kararlaştırılmış olup mahkemece hükme esas alınan bilirkişi raporuna göre davacının haftalık fazla çalışması da 3 saat olarak hesaplanmıştır. Bu halde, davacının fazla çalışmasının yıllık 270 saatlik sınır içinde kaldığı gözönünde bulundurularak davacının fazla çalışma ücret alacağının reddi gerekirken kabulü hatalıdır.
F) Sonuç:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebepten dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 26.03.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.