Yargıtay Kararı 9. Hukuk Dairesi 2012/9112 E. 2014/13873 K. 29.04.2014 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 9. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2012/9112
KARAR NO : 2014/13873
KARAR TARİHİ : 29.04.2014

MAHKEMESİ : ANKARA 19. İŞ MAHKEMESİ
TARİHİ : 17/11/2011
NUMARASI : 2011/130-2011/1012

DAVA :Davacı, kıdem tazminatı, ihbar tazminatı, fazla mesai ücreti, yıllık izin ücreti ile ulusal bayram ve genel tatil ücreti alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Yerel mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.
Hüküm süresi içinde davalılar avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı, iş akdinin davalı işveren tarafından haksız ve bildirimsiz olarak feshedildiği iddiasıyla kıdem ve ihbar tazminatları, fazla çalışma, yıllık ücretli izin ile ulusal bayram ve genel tatil alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
B) Davalı Cevabının Özeti:
Davalı şirket, işyerinin kapanması nedeniyle davacının iş akdinin feshedildiğini savunmuş, diğer davalı işe davalı olarak gösterilen otelin diğer davalıya ait olduğunu, iki ayrı işveren olmadığını beyan ederek her iki davalıda davanın reddini talep etmiştir.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan kanıtlara ve bilirkişi raporuna dayanılarak isteğin kısmen kabulüne karar verilmiştir.
D) Temyiz:
Kararı davalılar avukatı temyiz etmiştir.
E) Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalıların aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Hükme esas alınan bilirkişi raporunda davacının izin ücreti alacağının bulunmadığının tespit edilmesine rağmen aynı raporda genel tatil ücreti olarak hesaplanan miktarın izin alacağı olarak hüküm altına alınması, genel tatil alacağı bakımından ise hüküm kurulmaması hatalıdır.
3- Ara dinlenme 4857 sayılı İş Kanununun 68 inci maddesinde düzenlenmiştir. Anılan hükümde ara dinlenme süresi, günlük çalışma süresine göre kademeli bir şekilde belirlenmiştir. Buna göre dört saat veya daha kısa süreli günlük çalışmalarda ara dinlenmesi en az onbeş dakika, dört saatten fazla ve yedibuçuk saatten az çalışmalar için en az yarım saat ve günlük yedibuçuk saati aşan çalışmalar bakımından ise en az bir saat ara dinlenmesi verilmelidir. Uygulamada yedibuçuk saatlik çalışma süresinin çok fazla aşıldığı günlük çalışma sürelerine de rastlanılmaktadır. İş Kanununun 63 üncü maddesi hükmüne göre, günlük çalışma süresi onbir saati aşamayacağından, 68 inci maddenin belirlediği yedibuçuk saati aşan çalışmalar yönünden en az bir saatlik ara dinlenmesi süresinin, günlük en çok onbir saate kadar olan çalışmalarla ilgili olduğu kabul edilmelidir. Başka bir anlatımla günde onbir saate kadar olan (onbir saat dahil) çalışmalar için ara dinlenmesi en az bir saat, onbir saatten fazla çalışmalarda ise en az birbuçuk saat olarak verilmelidir.
Somut olayda; 8 saatlik çalışmada 1 saat yerine yarım saat ara dinlenme düşülerek yapılan fazla mesai hesabı hatalıdır.
4-Fazla çalışma ile ulusal bayram ve genel tatil alacaklarından davacı tanık beyanlarına göre fiilen çalışmadığı anlaşılan 8 haftalık sürenin mahsubu gerekirken 4 haftanın mahsubu hatalıdır.
5-Davalılardan Yeni P. O. yetkilisi F. I.’ın işveren şirketin temsilcisi olmaktan başka taraf ehliyetine ilişkin sorumluluğu bulunmadığından yetkili hakkındaki davanın husumet yokluğundan reddi gerekirken hatalı değerlendirme ile davalı Fetullah IRMAK’ın davacının hak ve alacaklarından sorumlu tutulması bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ:
Temyiz olunan kararın yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 29.04.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.