YARGITAY KARARI
DAİRE : 9. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2012/9073
KARAR NO : 2014/13263
KARAR TARİHİ : 28.04.2014
MAHKEMESİ : ANTALYA 1. İŞ MAHKEMESİ
TARİHİ : 22/11/2011
NUMARASI : 2003/463-2011/492
DAVA :Davacı, fazla mesai ücreti, ikramiye alacağı, giyim yardımı alacağı ve maaş alacaklarının ödetilmesine, davalı karşı davacı, rapor ücretinin ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Yerel mahkeme asıl davayı kısmen hüküm altına almış karşı davayı kabul etmiştir.
Hüküm süresi içinde taraflar avukatlarınca temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı, davalıya ait işyerinde 17/06/1999- 01/03/2002 tarihleri arasında şoför olarak çalıştığını, davalının TİS hükümleri ile yürürlükte olan İş Kanununun16/II maddesine aykırı davranışları nedeni ile iş sözleşmesini haklı olarak fesh ettiğini ileri sürerek, kıdem tazminatı ile ücret, ikramiye, özendirme alacağı, fazla çalışma, yıllık izin, hafta tatili, ulusal bayram ve genel tatil alacaklarının tahsilini, istemiştir.
B) Davalı Cevabının Özeti:
Davalı, davacının 06.01.2003-10.01.2003 günleri arasında sebepsiz olarak göreve gelmediğinin tespit edilmesi üzerine İ.K. nun 17/II-f bendi gereğince iş akdinin münfesih sayılmış olduğunun kendisine bildirildiğini, sağlık durumu gözetilip kendisine bekçilik verildiğini, davacının SSK’dan almış olduğu 44 nolu makbuz ile 404.129,618 TL 12.12.2002 tarih ve 26 nolu makbuzla 68.456,293 TL almış olduğu toplam 472.585,911 TL tutarındaki 29.08.2002-08.10.2002 ve 15.11.2002-22.11.2002 dönemlerine ait rapor ücretini TİS’in 42. maddesi hükmüne göre ödemesi gerektiğini, buna göre davacının kuruma rapor ücretinin iki katı olan 945.171.822 TL borcu bulunduğunu bunun hüküm altına alınmasını karşı dava olarak açtıklarını, karşı davanın kabulü ile davacının davasının reddi gerektiğini savunarak davanın reddini istemiştir.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, düzenlenen 22.02.2011 tarihli raporda dosyaya sunulan tüm ödeme belgeleri ve diğer belgelere göre davacının alacaklarının tek tek hesaplandığı, bu raporun dosya kapsamına uygun olduğu gerekçesi ile davanın kısmen kabulüne, karar verilip davacı taleplerinden fazla çalışma ücreti, özendirme ikramiyesi, ikramiye, maaş alacağı, giyim yardımı kısmen kabul edilip diğer talepler red edilmiş, karşı dava ise kabul edilmiştir.
D) Temyiz:
Kararı taraflar temyiz etmiştir.
E) Gerekçe:
Anayasanın 141 inci maddesi uyarınca, yargı kararlarının gerekçeli olarak yazılması gerekir. Bu husus 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanununun 297 nci maddesinde de hüküm altına alınmıştır. Anılan anayasal ve yasal düzenlemeler gereğince yargıcın, tarafların iddia ve savunmalarının özetini, anlaştıkları ve anlaşamadıkları hususları, çekişmeli vakıalar hakkında toplanan delilleri, delillerin tartışılması ve değerlendirilmesini, sabit görülen vakıalarla bunlardan çıkarılan sonuç ve hukuki sebepleri kararda göstermesi zorunludur. Maddi olgularla hüküm fıkrası arasındaki hukuki bağlantı da ancak bu şekilde kurulabilecek, ayrıca yasal unsurları taşıyan bu gerekçe sayesinde, kararların doğruluğunun denetlenebilmesi mümkün olacaktır (Yargıtay 9. Hukuk Dairesi 26.05.2008 gün ve 2007/20517 Esas, 2008/12483 Karar sayılı ilamı).
Somut olayda Mahkemece tarafların iddia ve savunmaları değerlendirilmeyip, hangi nedenle 22/02/2011 tarihli rapora itibar edildiği açıklanmadan ve ayrıca karşı dava açısından gerekçe oluşturulmadan hüküm kurulması hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.
F) Sonuç:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebepten dolayı BOZULMASINA, bozma sebebine göre sair temyiz itirazlarının bu aşamada incelenmesine yer olmadığına, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 28/04/2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.