Yargıtay Kararı 9. Hukuk Dairesi 2012/8769 E. 2014/13958 K. 29.04.2014 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 9. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2012/8769
KARAR NO : 2014/13958
KARAR TARİHİ : 29.04.2014

MAHKEMESİ : İSTANBUL ANADOLU 4. İŞ MAHKEMESİ (KADIKÖY 2. İŞ)
TARİHİ : 24/01/2012
NUMARASI : 2010/179-2012/78

DAVA :Davacı, kıdem tazminatı, ihbar tazminatı, yıllık izin ücreti, fazla mesai ücreti, hafta tatili ücreti ile genel tatil ücreti alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Yerel mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.
Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I

A) Davacı isteminin özeti:
Davacı vekili, davacının davalıya ait 34….. plakalı Kadıköy-Ünalan hattında hizmet veren minibüsle ve davalıca işletilen diğer minibüslerde şoför olarak 2000 yılı Ocak ayı başından 13.09.2009 tarihine dek kesintisiz çalıştığını, davalının aynı anda işlettiği 9 ticari araç bulunduğunu, bunların bazılarının davalının kendi mülkü olup bazılarında ise davalının ortaklığı bulunduğunu, davalının ayrıca “E..” ticaret ünvanı ile oto yedek parçası satan işletmesi de bulunduğunu, davacının sigorta kaydının yapılmadığını, davacının buna ilişkin talebini yinelemesi üzerine davalının “Daha ucuza ve sigortasız çalışacak çok işçi var, sen kendine başka minibüs bul” diyerek davacının iş aktini haksız feshettiğini ileri sürerek kıdem tazminatı, ihbar tazminatı, yıllık izin ücreti, fazla mesai ücreti, hafta tatili ücreti ve genel tatil ücreti alacaklarını istemiştir.
B)Davalı cevabının özeti:
Davalı vekili, İş Mahkemesinin görevsiz, Asliye Hukuk Mahkemesi’nin görevli olduğunu, davalının işveren statüsünde bulunmadığını, davalının maliki ve ticari işleteni olduğu 34 ….. plakalı minibüsün Kadıköy-Ünalan hattında çalıştığını, aracın düzenli ve sürekli şoförünün O.. K.. olduğunu, başka bir Kurum’a kayıtlı şoförün davalının aracında çalışmadığını, 2007-2009 yılları arasında davalının şoförünün veya çocuklarının hastalanması halinde davacının ayda 3-4 gün yevmiyeli olarak günlüğü 60 TL. üzerinden şoför olarak çalıştığını, aralarında iş akti olmadığından işten çıkarma durumunun da söz konusu olamayacağını, davacının son ayda çalıştığı 2 günlük hasılatı alarak bir daha davalının yanına gelmediğini, davalının hasılatı getirmesi için davacıya haber gönderdiğini ama davacının hasılatı getirmediğini savunarak davanın reddini istemiştir.
C)Yerel Mahkeme kararının özeti:
Mahkemece, toplanan delillere ve bilirkişi raporuna göre, davanın sübut bulduğu gerekçesi ile kabulüne karar verilmiştir.
D)Temyiz:
Karar süresi içinde davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
E)Gerekçe:
1- Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre davalının aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2- Somut olayda, dosyada mevcut davacının trafik cezaları arasında 34 ….. plakalı aracın haricindeki araçlarda da çalıştığı görülmektedir. Bir kısım şahit beyanlarında da davacının, davalının kardeşlerine ait minibüslerde de çalıştığının belirtildiği anlaşılmaktadır. Bu nedenlerle, taraflardan sorulup açıklattırılarak ve her iki tarafın şahitleri yeniden detaylıca dinlenerek, davacının hangi tarihler arasında kimin aracında çalıştığı, hangi araçlarda çalıştığı, çalışma dönemleri itibari ile çalıştığı araçların kimin adına kayıtlı olduğu (resmi belgeler de getirtilerek tespit edilecek), davalının ve kardeşlerinin hangi minibüslerin hasılatlarını nasıl paylaştıkları, davacıyı kimin işe aldığı ayrıntıları ile sorularak, şahitlerin birbirleri ile ve önceki beyanları ile olan çelişkileri varsa giderilerek, davalının çalışma dönemi boyunca işveren mi yoksa bazı dönemlerde işveren temsilcisi mi olduğu, organik bağ, birlikte istihdam, çalışma sürelerinin işverenler arasında ayrıştırılamayacak şekilde kaynaşması gibi hususlar ve davacının trafik cezalarının bu konularda sübuta etkisi olup olmadığı da irdelenmek sureti ile davalının işverenlik durumu, hangi dönemler açısından işveren sayılabileceği tespit edilerek sonuca gidilmesi gerekirken, eksik araştırma ve inceleme ile davacının tüm çalışma süresinden davalının işveren olarak sorumlu tutulması hatalıdır.
3- Ücret meblağı açısından davacı şahitleri arasında çelişki bulunduğu, davalı şahitlerinin daha tutarlı olan beyanlarına göre ise günlük yevmiyenin 50 TL. olduğunun anlaşılması karşısında, davacının günlük ücretinin 50 TL. yerine 60 TL. olarak kabulü ile sonuca gidilmesi hatalıdır.
SONUÇ: Temyiz edilen kararın yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 29/4/2014 gününde oybirliği ile karar verildi.