YARGITAY KARARI
DAİRE : 9. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2012/854
KARAR NO : 2014/5295
KARAR TARİHİ : 20.02.2014
MAHKEMESİ : İZMİR 5. İŞ MAHKEMESİ
TARİHİ : 30/11/2011
NUMARASI : 2010/508-2011/601
DAVA :Davacı, kıdem tazminatı, ihbar tazminatı, fazla mesai ücreti, genel tatil ücreti, izin ücreti alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Yerel mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.
Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı, sözleşmesinin 4857 sayılı İş Kanununun 17.maddesi gereğince davalı şirket tarafından feshedildiğini iddia ederek; 100,00 TL kıdem tazminatı, 100,00 TL ihbar tazminatı, 4.600,00 TL fazla çalışma ücreti, 100,00 TL genel tatil ücreti, 100,00 TL izin ücreti alacaklarının hüküm altına alınmasını istemiştir.
B) Davalı Cevabının Özeti:
Davalı, fazla mesai yapmadığını, genel tatil ücret alacağı bulunmadığını, okullarla çalıştıkları için hafta sonu ve resmi tatillerde çalışılmadığını, iş sözleşmesinin feshinden sonra işçilik alacaklarının noksansız ödendiğini ve ödemeler üzerine davacının, davalı şirketi ibra ettiğini, savunarak davanın reddini talep etmiştir.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
D) Temyiz:
Kararı davalı temyiz etmiştir.
E) Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2- İşçiye, işyerinde çalıştığı sırada ara dinlenmesi verilip verilmediği ve süresi konularında taraflar arasında uyuşmazlık bulunmaktadır.
İşçinin günlük iş süresi içinde kesintisiz olarak hiç ara vermeden çalışması beklenemez. Gün içinde işçinin yemek, çay, sigara gibi ihtiyaçlar sebebiyle ya da dinlenmek için belli bir zamana ihtiyacı vardır.
Ara dinlenme 4857 sayılı İş Kanununun 68 inci maddesinde düzenlenmiştir. Anılan hükümde ara dinlenme süresi, günlük çalışma süresine göre kademeli bir şekilde belirlenmiştir. Buna göre dört saat veya daha kısa süreli günlük çalışmalarda ara dinlenmesi en az onbeş dakika, dört saatten fazla ve yedibuçuk saatten az çalışmalar için en az yarım saat ve günlük yedibuçuk saati aşan çalışmalar bakımından ise en az bir saat ara dinlenmesi verilmelidir. Uygulamada yedibuçuk saatlik çalışma süresinin çok fazla aşıldığı günlük çalışma sürelerine de rastlanılmaktadır. İş Kanununun 63 üncü maddesi hükmüne göre, günlük çalışma süresi onbir saati aşamayacağından, 68 inci maddenin belirlediği yedibuçuk saati aşan çalışmalar yönünden en az bir saatlik ara dinlenmesi süresinin, günlük en çok onbir saate kadar olan çalışmalarla ilgili olduğu kabul edilmelidir. Başka bir anlatımla günde onbir saate kadar olan (onbir saat dahil) çalışmalar için ara dinlenmesi en az bir saat, onbir saatten fazla çalışmalarda ise en az birbuçuk saat olarak verilmelidir.
Mahkemece hükme esas alınan bilirkişi raporunda davacının 08:00-19.30 saatleri arasında bir saat ara dinlenmesi yaptığı kabul edilerek fazla çalışma alacağı hesabı yapılmıştır.
Davacının günlük çalışma süresi 11.5 saat olup yukarıda ilke kararımızda da belirtildiği gibi 1.5 saat ara dinlenme süresi düşülerek fazla çalışma ücreti hesaplanması gerekirken bir saat ara dinlenmesi yaptığı kabul edilerek fazla çalışma ücretinin hesaplanması hatalıdır.
F) Sonuç:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebepten dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 20.02.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.