YARGITAY KARARI
DAİRE : 9. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2012/7625
KARAR NO : 2014/12696
KARAR TARİHİ : 15.04.2014

MAHKEMESİ : GAZİANTEP 1. İŞ MAHKEMESİ
TARİHİ : 26/01/2012
NUMARASI : 2010/516-2012/78

DAVA :Davacı, kıdem tazminatı, yıllık izin ücreti ile fazla mesai ücreti alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Yerel mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.
Hüküm süresi içinde taraflar avukatlarınca temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

A) Davacı isteminin özeti:
Davacı vekili, davacının askerlik görevine gitmesi sebebi ile işten ayrıldığını, davacının askerlik öncesinde tam okuma yazma bilmediğini, askerlik sırasında okuma yazma öğrendiğini ileri sürerek kıdem tazminatı, yıllık izin ücreti ve fazla mesai ücreti alacaklarını istemiştir.
B)Davalı cevabının özeti:
Davalı vekili, askerlik görevini ifa amacı ile işten ayrılan davacıya kıdem tazminatının ödendiğini, fazla mesai çalışmalarının bordrolar ve hesap pusulaları ile ödendiğini, davacının yıllık izinlerini kullandığını savunarak davanın reddini istemiştir.
C)Yerel Mahkeme kararının özeti:
Mahkemece, toplanan delillere ve bilirkişi raporuna göre, davalıca sunulan ödeme belgelerinde davacının imzası bulunmakla bereber davacının askere gitmeden önce okur yazar olmadığı, imzalatılan belgelerin içeriğinden haberdar olmadığı, askerlik döneminde Karabük-Safranbolu Halk Eğitim Merkezi’nden alınan okur yazarlık belgesinin bunun en açık kanıtı olduğu, bu nedenle belgelere itibar edilmediği gerekçesi ile davanın yıllık izin ücreti ve fazla mesai ücreti talepleri açısından kabulüne, kıdem tazminatı yönünden ise, dava sırasında ödenmiş olmakla bir karar verilmesine yer olmadığına karar verilmiştir.
D)Temyiz:
Karar süresi içinde davacı vekili ve davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
E)Gerekçe:
1- Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre tarafların aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2- Somut olayda, davacı vekili ıslah dilekçesi ile yıllık izin ücreti talebini 254,29 TL.’na, fazla mesai ücreti talebini 3722,16 TL.’na çıkararak, toplam talebi olarak 3976,45 TL.’nın davalıdan tahsilini talep etmiştir. Mahkemece, bilirkişinin hesaplamasına ve davacı vekilinin talebine uygun olarak 254,29 TL. yıllık izin ücretine hükmedilmiş ise de, fazla mesai ücreti açısından talebi aşar şekilde “net 3976,45 TL.’na” hükmedilmesi hatalıdır. Diğer yandan, bilirkişinin indirimsiz fazla mesai ücreti olarak hesapladığı 5583,24 TL.’nın brüt meblağ olduğu da gözden kaçırılmamalıdır.
3- Davacı vekilinin dava dilekçesindeki ile ıslah dilekçesindeki talepleri ve kıdem tazminatı talebinin de yargılama esnasında ödendiğinden bahisle Mahkeme kararında bu konuda karar vermeye yer olmadığının belirtildiği göz önüne alındığında, davacının reddolunan bir talebinin bulunmadığı anlaşılmasına rağmen, hüküm fıkrasına 945,17 TL. tutarındaki fazla talebin reddolunduğu şeklindeki kısmın yazılma sebebi anlaşılamamış olup, bu açıdan, davalı lehine vekalet ücretine hükmolunması hatalıdır.
4- Davacı vekilinin dava ve ıslah dilekçelerinde fazla mesai ücreti alacağı için en yüksek mevduat faizi talep ettiği gözetilerek, fazla mesai ücreti alacağı için bankaların mevduata fiilen uyguladığı en yüksek mevduat faizine hükmedilmesi gerekirken yasal faize hükmedilmesi hatalıdır.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebepten BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 15.04.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.