YARGITAY KARARI
DAİRE : 9. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2012/7605
KARAR NO : 2014/6097
KARAR TARİHİ : 26.02.2014

MAHKEMESİ : OSMANİYE 1. ASLİYE HUKUK (İŞ) MAHKEMESİ
TARİHİ : 15/12/2011
NUMARASI : 2010/234-2011/946

DAVA :Davacı, kıdem tazminatı, ihbar tazminatı, yıllık izin ücreti, fazla mesai ücreti, genel tatil ücreti, hafta tatili ücreti ile kötüniyet tazminatı alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Yerel mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.
Hüküm süresi içinde taraflar avukatlarınca temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı, 08/02/2006 davalı şirketin marketinde satış elamanı olarak çalışmaya başladığını, 12/06/2009 tarihine kadar çalıştığını, 12/06/2009 tarihinde hiç bir haklı gerekçe gösterilmeden iş akdine son verildiğini, işten çıkarılırken haklarının ödendiğine dair bir evrak imzalattırıldığını ve alacaklarının çok altında bir miktar olan 2.800,00 TL ödendiğini, 08/02/2006 – 01/02/2008 tarihleri arasında hafta 7 gün 2 vardiya, günde 12 saat olmak üzere sabah 08.00 – 20.00 saatleri arasında ve haftada bir pazar günü 24 saat nöbet usulü çalıştığını, nöbet sonrası izin kullanmadığını, 01/02/2008 tarihinden sonra ise haftada 7 gün 3 vardiya usulu ve haftada bir günde 24 saat nöbet usulü çalıştığını iddia ederek kıdem tazminatı, ihbar tazminatı, kötüniyet tazminatı, resmi tatil alacağı, yıllık izin ücreti alacağı, hafta tatili çalışma alacağı ve fazla mesai alacağının davalıdan tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiştir
B) Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili, davacının 08/02/2006 tarihinde işe başladığını, asgari ücret ile çalıştığını, tüm çalışmalarının karşılığını aldığını, işyerinde 3 vardiya halinde çalışıldığını, davalı şirketin 01.09.2007-01.09.2009 tarihleri arasında kayyumla yönetildiğini, bu nedenle fazla mesai yapılamayacağını savunarak davanın reddini talep etmiştir.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, bilirkişi raporu doğrultusunda davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
D) Temyiz:
Karar süresi içersinde taraflarca temyiz edilmiştir.
E) Gerekçe:
1- Davacı vekili temyiz yoluna başvurduktan sonra vekaletnamesindeki yetkisine dayanarak, temyiz isteminden vazgeçtiğinden davacının temyiz dilekçesinin REDDİNE,
2- Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
3- Davalı işyerinde kayyuma devirden sonra üçlü vardiya sistemine geçildiği dosya içeriğinden anlaşılmaktadır.
Hükme esas alınan bilirkişi raporunda üçlü vardiya sistemi başlangıcının 01.02.2008 tarihi olduğunun kabulü ile bu tarihten sonra fazla mesai hesabı yapılmadığı ancak davalı tarafça kayyuma atanma tarihinin 2007 yılı içinde olduğuna ilişkin savunma yapıldığı ve dosya numarası verildiği görülmektedir.
Mahkemece üçlü vardiya ile çalışmanın, işyerinin kayyuma devrinden sonra başladığı kabul edildiğine göre, bu tarihin tam olarak belirlenip, bu tarihten sonraki dönem bakımından üçlü vardiya halinde çalışmanın değerlendirilmesi gerektiğinin gözetilmemesi hatalıdır.
Ayrıca davacı tanıklarının aynı konuda açtığı davalar bulunduğu ve beyanlarından kendi lehlerine sonuç elde edebilecekleri de gözetilerek, verdikleri bilgiye ihtiyatlı yaklaşılması gerektiğinden bu husus değerlendirilerek denetime elverişli rapor alınmak suretiyle sonuca gidilmesi yerine, yazılı şekilde karar verilmesi de isabetsizdir.
4- Davacının 2009/5. ay’a ait imzalı ücret hesap pusulasında 3 gün için ücretli yıllık izin kullandığının gözetilmemesi hatalıdır.
5- Ücret hesap pusulalarında tatil mesaisi adı altında tahakkuk ettirilen miktarların genel tatil çalışması yapılamayacak aylarda hafta tatili olarak değerlendirilmesi ve hafta tatili hesabından dışlanması, genel tatil çalışması yapılabilecek aylarda ise genel tatil olarak değerlendirilip, genel tatil alacağından dışlanması gerektiğinin gözetilmemesi hatalıdır.
F) Sonuç:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebepten dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 26.02.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.