YARGITAY KARARI
DAİRE : 9. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2012/7593
KARAR NO : 2014/6096
KARAR TARİHİ : 26.02.2014
MAHKEMESİ : OSMANİYE 1. ASLİYE HUKUK (İŞ) MAHKEMESİ
TARİHİ : 15/12/2011
NUMARASI : 2010/231-2011/945
DAVA :Davacı, yıllık izin ücreti, fazla mesai ücreti, genel tatil ücreti ile hafta tatili ücreti alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Yerel mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.
Hüküm süresi içinde taraflar avukatlarınca temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı, davalı şirkette 06/04/2005 tarihinden bu yana market işçisi olarak çalıştığını, 06/04/2005 – 01/02/2008 tarihleri arasında hafta 7 gün 2 vardiya, günde 12 saat olmak üzere sabah 08.00 – 20.00 arasında ve haftada bir pazar günü 24 saat nöbet usulü çalıştığını, nöbet sonrası izin kullanmadığını, 01/02/2008 tarihinden sonra ve halen de bu şekilde çalıştığını, dini ve resmi tatillerde çalıştığını, yıllık izin kullanmadığını, asgari ücretin üzerinde bir maaş ile çalıştığı halde ücretin resmi kayıtlarda asgari ücret olarak gösterilip, kalan kısmı elden ödendiğini iddia ederek genel tatil, hafta tatili çalışması, fazla mesai ücreti ve yıllık ücretli izin alacağının davalıdan tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiştir
B) Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili, davacının 06/04/2005 tarihinde işe başladığını, asgari ücret ile çalıştığını, tüm çalışmalarının karşılığını aldığını, işyerinde 3 vardiya halinde çalışıldığını, davalı şirketin 01.09.2007-01.09.2009 tarihleri arasında kayyumla yönetildiğini, bu nedenle fazla mesai yapılamayacağını savunarak davanın reddini talep etmiştir.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, bilirkişi raporu doğrultusunda davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
D) Temyiz:
Karar süresi içersinde taraflarca temyiz edilmiştir.
E) Gerekçe:
1-Davacı vekili temyiz yoluna başvurduktan sonra vekaletnamesindeki yetkisine dayanak, temyiz isteminden vazgeçtiğinden davacının temyiz talebinin REDDİNE,
2-Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
3-Davalı işyerinde kayyuma devirden sonra üçlü vardiya sistemine geçildiği dosya içeriğinden anlaşılmaktadır. Hükme esas alınan bilirkişi raporunda üçlü vardiya sistemi başlangıcının 01.02.2008 tarihi olduğunun kabulü ile bu tarihten sonra vardiya değişimleri nedeniyle haftada 4 saat fazla mesai yapıldığına ilişkin olarak hesaplamaya gidildiği ancak davalı tarafça kayyuma atanma tarihinin 2007 yılı içinde olduğu yönünde savunma getirildiği ve dosya numarası verildiği görülmektedir. Mahkemece üçlü vardiya ile çalışmanın, işyerinin kayyuma devrinden sonra başladığı kabul edildiğine göre, bu tarihin tam olarak belirlenip bu tarihten sonraki dönem bakımından üçlü vardiya halinde çalışmanın değerlendirilmesi gerektiğinin gözetilmemesi hatalıdır.
Ayrıca davacı tanıklarının aynı konuda açtığı davalar bulunduğu ve beyanlarından kendi lehlerine sonuç elde edebilecekleri de gözetilerek, verdikleri bilgiye ihtiyatlı yaklaşılması gerektiğinden bu husus değerlendirilerek denetime elverişli rapor alınmak suretiyle sonuca gidilmesi yerine, yazılı şekilde karar verilmesi de isabetsizdir.
4-Ücret hesap pusulalarında tatil mesaisi adı altında tahakkuk ettirilen miktarların genel tatil çalışması yapılamayacak aylarda hafta tatili olarak değerlendirilmesi ve hafta tatili hesabından dışlanması, genel tatil çalışması yapılabilecek aylarda ise genel tatil olarak değerlendirilip, genel tatil alacağından dışlanması gerektiğinin gözetilmemesi hatalıdır.
F) Sonuç:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebepten dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 26.02.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.