Yargıtay Kararı 9. Hukuk Dairesi 2012/6805 E. 2014/14071 K. 30.04.2014 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 9. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2012/6805
KARAR NO : 2014/14071
KARAR TARİHİ : 30.04.2014

MAHKEMESİ : İSTANBUL ANADOLU 4. İŞ MAHKEMESİ (KADIKÖY 2.İŞ)
TARİHİ : 28/12/2011
NUMARASI : 2009/304-2011/1156

DAVA :Davacı, kıdem tazminatı, ihbar tazminatı, fazla mesai ücreti , yıllık izin ücreti, genel tatil ücreti, hafta tatili ücreti ile ücret alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Yerel mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.
Hüküm süresi içinde davalılardan B.. A… avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

A)Davacı isteminin özeti:
Davacı vekili, müvekkilinin davalı B.. AŞ’ye ait işyerlerinde 02.06.2005-12.01.2009 tarihleri arasında büfe işçisi olarak çalıştığını, bu çalışmanın 2007 yılı başlarına kadar çeşitli şehir içi yolcu gemilerinde daha sonra iş akdi haksız feshedilene kadar B.. – K..– İstanbul İDO iskelesindeki büfede çalıştığını, net maaşının 1.000 TL olduğunu, öğle yemeği ve işe gidiş gelişinde harcamak üzere 220 TL ticket retorant kartına yüklendiğini, iş akdinin haksız olarak feshedildiğini, davacının işyerinde taşeron firmalar aracılığıyla çalıştırıldığını, son taşeron firmanın C.. AŞ – G.. AŞ ortaklığı olduğunu, taşeron firmalar değişmesine rağmen davacının asli ve sürekli işlerde hiç ara vermeden çalışmasına devam ettiğini, davalı B.. İş Kanunu 2 maddesi gereğince asıl işveren olduğunu, her iki işverenin işçilik alacaklarından müştereken ve müteselsil sorumlu olduğunu, davacının yolcu gemilerindeki çalışmalarında her gün 07.00-19.00 arasında haftada 6 gün bazen gemide gece nöbetine kaldığını, B.. İDO iskelesindeki büfede ise 05.00-23.00 arasında haftada 6 gün çalıştığını, haftalık bir gün hafta içinde izin kullandığını, alacaklarının eksik ya da hiç ödenmediğini, yıllık izinleri eksik kullandırılmasına rağmen karşılığının ödenmediğini iddia ederek kıdem, ihbar, fazla mesai, ücret, genel tatil, yıllık izin ve hafta tatili ücreti alacaklarının faiziyle tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
B)Davalı cevabının özeti:
Davalı B.. vekili, davacının İDO’NUN B.. – K.. iskelesinde büfe elemanı olarak görev yaptığını, davacının diğer davalı şirketlerden oluşan ortak girişiminin personeli olarak işe başladığını, G.. AŞ’nin 2008 yılı Ekim ayında isim değiştirerek U..Hizmet Yönetim AŞ unvanını aldığını, B.. AŞ’nin büfelerin işletilmesi amacıyla kafeterya personel alım işini her yıl ihale ettiğini, 2008 yılı ihalesini C.. AŞ-G.. AŞ Ortak girişiminin aldığını, sözleşme gereği personel istihdamı ve kafeterya hizmeti verilmesinin yüklenici sorumluluğunda olduğunu, ihale şartnamesinde işe alınacakların kim olacağına dair hiçbir hüküm bulunmadığını, bu hususun tamamen yüklenici yetkisinde olduğunu, davacının hiçbir zaman müvekkilinin personeli olmadığını, yüklenici ile müvekkili arasında muvazaa söz konusu olmadığını, davanın kendileri açısından husumet yönünden reddi gerektiğini, BELTUR AŞ’nin İBBB iştiraki olduğunu, KİK hükümlerine tabi bulunduğunu, işin süresinin 01.01.2008-31.12.2008 arasında olduğunu, büfelerde yürütülecek hizmetin bir bütün olarak ihale edildiğini, müvekkili açısından önemli olanın hizmetin aksamaması olduğunu, davacının belirli süreli iş akdine dayalı olarak yüklenici firmalarda işe başlatıldığını, iş güvencesinden yararlanamayacağını, bu nedenle davanın yasal şartlarının oluşmadığını savunmuştur.
Davalı diğer şirketler vekili, davanın öncelikle husumet yönünden reddi gerektiğini, zira müvekkilinin ihale alıcısı olup hizmet alım sözleşmesinin yüklenicisi olarak 01.01.2008-31.12.2008 arasında hizmet verdiğini, davanın ortak girişime birlikte tevcihi gerekirken ayrı ayrı yönlendirilmesinin hatalı olup sıfat yokluğundan reddi gerektiğini, sözleşme belirli süreli olduğundan davanın reddi gerektiğini, süre bitiminde şirket açısından işin bittiğini, maaş alacağının bulunmadığını, en son ücret alacağının hesabına yatırıldığını, yıllık iznini kullandığını, davacının ücretinin içinde fazla çalışmasına dair alacaklarının da ekli olduğunu savunarak davanın reddini talep etmiştir.
C)Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, davanın kısmen kabulü ile davalılar C..-Pak Temizlik A.Ş. ve G.. Bilgi A.Ş. aleyhine açılan davaların husumet yokluğu nedeni ile reddine, kıdem, ihbar tazminatı, fazla mesai, yıllık izin, genel tatil ücreti ve ücret alacaklarının davalı B.. AŞ’den tahsiline, davacının hafta tatili ücreti ve fazlaya ilişkin taleplerinin reddine karar verilmiştir.
D)Temyiz:
Karar davalı B.. AŞ vekili tarafından temyiz edilmiştir.
E)Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı yasal gerektirici nedenlere göre davalı B.. AŞ.’nin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Davacının tazminata esas son günlük brüt ücreti 40,83 TL olup, buna göre kıdemi göz önüne alınarak 8 haftalık ihbar öneline göre hesaplanan ihbar tazminatının brüt 2.286,44 TL olarak belirlenmesine rağmen, net 3.473,72 TL ihbar tazminatının tahsiline karar verilmesi hatalıdır.
3-Bir kısım taleplerin reddedilmesine rağmen vekille temsil edilen davalı yararına vekalet ücretine hükmedilmemesi hatalıdır.
4-Hükmedilen miktarların net mi, yoksa brüt mü olduğunun hükümde belirtilmemesinin infazda tereddüde yol açacağının düşünülmemeside hatalı olup, bozmayı gerektirmiştir.
F)Sonuç:
Hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgilisine iadesine, 30.04.2014 tarihinde oybirliği ile karar verildi.