YARGITAY KARARI
DAİRE : 9. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2012/6468
KARAR NO : 2014/10325
KARAR TARİHİ : 26.03.2014

MAHKEMESİ : İZMİR 4. İŞ MAHKEMESİ
TARİHİ : 07/12/2011
NUMARASI : 2010/171-2011/864

DAVA :Davacı, kıdem tazminatı, ihbar tazminatı, fazla mesai ücreti, hafta tatil ücreti, genel tatil ücreti, yıllık izin ücreti, ücret alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Yerel mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.
Hüküm süresi içinde davacı ile davalılardan M..Taşımacılık Turizm Tic Ltd Şti avukatlarınca temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı, iş akdinin haksız ve ihbarsız olarak feshedildiğini ileri sürerek kıdem ve ihbar tazminatı ile fazla çalışma ücreti, genel tatil ücreti, hafta tatili ücreti, yıllık ücretli izin ve ücret alacaklarının tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
B) Davalılar Cevabının Özeti:
Davalı, davanın reddini talep etmiştir.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkeme, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanarak M.. Turizm Sey. Org. Ve Tic. A.Ş. aleyhine açılan davanın husumet yokluğu nedeniyle reddine diğer davalı bakımından da kabulüne karar vermiştir.
D) Temyiz:
Kararı davacı ile davalılardan M.. Taşımacılık Turizm Tic Ltd Şti temyiz etmiştir.
E) Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalı M.. Taşımacılık Turizm Tic Ltd Şti tüm davacının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Taraflar arasında davalı mevkiindeki Şirketler arasındaki ilişkinin mahiyeti uyuşmazlık konusudur.
Davacı iş akdinin başlangıcından itibaren davalılardan M.. Turizm A.Ş. nezdinde ve işinde bilfiil ve kesintisiz olarak çalıştığını, diğer davalı ve kayden işveren olarak gösterilen diğer Şirketlerin ise adıgeçen Şirketin taşeronu olup, davalı M.. Turizm A.Ş. ile aralarında asıl-alt işveren ilişkisi olduğunu iddia etmiştir.
Davalı mevkiindeki Şirketler ise aralarında asıl-alt işveren ilişkisinin bulunmadığı, M.. Taşımacılık Turizm Tic. Ltd. Şti.’nin diğer davalı M.. A.Ş.’nin biletlerini satan acente konumunda olduğunu savunmuşlardır.
Dosya kapsamından, davacının çalıştığı işyerinde M.. Şirketinin biletlerinin satıldığı taraflar arasında ihtilafsızdır. Davacı tarafça dosyaya sunulan görevlendirme yazısı ve seminere katılım belgelerinde M.. A.Ş.’ne ait marka ve amblemlerin bulunması ve bilhassa 19.11.2009 ve 20.11.2009 tarihli tutanaklarda da ödenmeyen işçilik alacaklarının M.. A.Ş. tarafından karşılanacağının belirtilmesi karşısında davalı M.. Ltd. Şti. bünyesinde çalışanlar üzerinde diğer adıgeçen davalı Şirketin yönetim ve denetim hakkının bulunduğu anlaşılmaktadır. Davacı ve davalı tanıklarının birbiri ile örtüşen anlatımlarında da davacının sürekli olarak aynı yazıhanede yalnız davalı M.. Şirketinin biletlerinin satış işlemlerinde çalıştığı anlaşılmaktadır.
Davacının tüm çalışmasını davalı M.. A.Ş.’nin bilet satımı işlemlerine hasrettiği, ayrıca bu çalışma süresince anılan Şirketin yönetim ve denetim hakkının bulunduğu dikkate alındığında davalı M.. Şirketi ile diğer davalı şirket arasındaki ilişkinin 4857 sayılı Îş Kanunu’nun 2/6 maddesinde düzenlenen asıl işveren -alt işveren niteliğinde olduğu, bu nedenle davalı M.. Şirketinin davacının tüm işçilik hak ve alacakları yönünden sorumluluğu bulunduğunun kabulü ile hüküm kurulması gerekirken M.. Turizm Sey. Org. Ve Tic. A.Ş. aleyhine açılan davanın husumet yokluğu nedeniyle reddine karar verilmesi hatalı olup, bozmayı gerektirmiştir.
F) Sonuç:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebepten dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 26.03.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.