YARGITAY KARARI
DAİRE : 9. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2012/6385
KARAR NO : 2014/13970
KARAR TARİHİ : 29.04.2014

MAHKEMESİ : ANKARA 7. İŞ MAHKEMESİ
TARİHİ : 30/11/2011
NUMARASI : 2010/80-2011/811

DAVA :Davacı, kıdem tazminatı, ihbar tazminatı, ücret alacağı, yıllık izin ücreti, fazla mesai ücreti ile genel tatil ücreti alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Yerel mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.
Hüküm süresi içinde davacı ve davalılardan A.. A.. İşletmeleri Limited Şirketi avukatları tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I
A) Davacı isteminin özeti:
Davacı vekili, davacının Ankara Büyükşehir Belediyesi’nin Gençlik Parkı’nın yenilenmesi işini davalı A.. Şirketi’ne verdiğini, A.. Şirketi’nin de işin “küçük yapılar” tabir edilen kısmını diğer davalı A.. Şirketi’ne verdiğini, davalı A.. Şirketi’nin davacıyı bu amaçla muhasebe sorumlusu olarak 31/5/2008 tarihinde işe başlattığını, davacının iş aktinin davalıca feshedildiğini ileri sürerek kıdem tazminatı, ihbar tazminatı, ücret, yıllık izin ücreti, fazla mesai ücreti ve genel tatil ücreti alacaklarını istemiştir.
B)Davalı cevabının özeti:
Davalı Asyapı Şirketi vekili, hizmet süresi açısından Kurum kayıtlarının doğru olduğunu, davacıya tüm ödemelerin zamanında yaptığını savunarak davanın reddini istemiştir.
Davalı A.. Şirketi vekili, taleplerin zamanaşımına uğradığını, müvekkiline husumet yöneltilemeyeceğini, davacının müvekkili şirketin çalışanı olmadığını, müvekkili şirketin anahtar teslimi yöntemi ile iş verdiği diğer davalının işçisi olduğunu, iki davalı şirket arasında asıl işveren – alt işveren ilişkisi bulunmadığını, davacının belirli süreli iş akti ile çalıştığını, çalışmanın yapıldığı yerin Gençlik Parkı olması nedeni ile ileri sürüldüğü kadar fazla mesai yapılamayacağını, tüm taleplerin yersiz olduğunu savunarak davanın reddini istemiştir.
C)Yerel Mahkeme kararının özeti:
Mahkemece, toplanan delillere ve bilirkişi raporuna göre,asıl işveren – alt işveren ilişkisi bulunduğu, davalıların davacının alacaklarından müştereken ve müteselsilen sorumlu bulundukları, davacının belirli süreli sözleşme ile çalışmış olduğuna dair herhangi bir belirleme yapılamadığı, davacının iş akdinin iş bitimi nedeniyle sona erdiği gerekçesi ile davanın kabulüne karar verilmiştir.
D)Temyiz:
Karar süresi içinde davacı vekili ve davalı A.. Şirketi vekili tarafından temyiz edilmiştir.
E)Gerekçe:
1- Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre davacı ile davalılardan A.. Şirketi’nin aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2- Davalı A.. Şirketi vekili temyizi açısından; giydirilmiş brüt ücrete asgari geçim indiriminin dahil edilerek kıdem tazminatı ve ihbar tazminatı hesabı yapılması hatalıdır.
3- Davacı vekilinin ıslah dilekçesinde faiz talebi olmasına rağmen ıslahen artırılan miktarlara faiz yürütülmemesi hatalıdır.
4- Kabule görede, talep miktarı 55,60 TL. olup, hüküm tarihi itibari ile , Danıştay İdari Dava Daireleri Kurulunun 30.06.2011 tarihli Y.D. İtiraz 2011/321 numaralı kararı ve 2011 yılı Avukatlık Asgari Ücret Tarifesi göz önüne alındığında davalı lehine 6,67 TL. vekalet ücretine hükmedilmesi gerekirken 1100 TL. maktu vekalet ücretine hükmedilmesi hatalıdır.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebeplerden BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 29.04.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.