Yargıtay Kararı 9. Hukuk Dairesi 2012/6326 E. 2014/10667 K. 31.03.2014 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 9. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2012/6326
KARAR NO : 2014/10667
KARAR TARİHİ : 31.03.2014

MAHKEMESİ : ANKARA 7. İŞ MAHKEMESİ
TARİHİ : 29/12/2011
NUMARASI : 2010/1-2011/1066

DAVA :Davacı, kıdem tazminatı, ihbar tazminatı, yıllık izin ücreti, ücret alacağı, fazla mesai ücreti ile ulusal bayram ve genel tatil ücret alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Yerel mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.
Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili; maden mühendisi olan müvekkilinin davalı şirket bünyesinde 07.02.2007-09.12.2009 tarihleri arasında aylık net 1.700,00-TL ücretle çalıştığını, iş akdinin haksız feshedildiğini, alacaklarının ödenmediğini iddia ederek, kıdem ve ihbar tazminatları ile yıllık izin ücreti, ulusal bayram, genel tatil, fazla mesai ve ücret alacaklarının davalıdan tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
B) Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili; davacının müvekkili şirkete rakip olan başka bir firma için müvekkili şirketin kullandığı usul, teknik ve formatlarla rapor hazırladığını, davacının da bu durumu kabul etmesi üzerine iş sözleşmesinin haklı nedenle sona erdirildiğini, davacının bilgisayarındaki şirkete ait bazı bilgileri de silerek şirkete zarar verdiğini, işyerinde fazla çalışma yapılmadığı gibi ulusal bayram genel tatil günlerinde de çalışılmadığını, davacının yıllık izinlerinin de tam olarak kullandırıldığını savunarak, davanın reddini istemiştir.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece davanın kısmen kabulüne hükmedilmiştir.
D) Temyiz:
Kararı davalı temyiz etmiştir.
E) Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Taraflar arasında iş akdinin feshi konusunda uyuşmazlık bulunmaktadır.
Yerel mahkemece yapılan yargılama sonunda davacının başka bir şirket için hazırladığı raporun tarihinin 13.08.2008 olduğu, buna göre akdin feshi olan 09.12.2009 tarihi itibariyle 1 yıllık hak düşürücü sürenin geçmiş bulunduğu, öte taraftan davacının hazırladığı raporda maddi çıkar elde ettiğine dair samimi ve inandırıcı delil elde edilemediği gerekçesiyle davacının iş sözleşmesinin davalı işverence haklı neden bulunmaksızın feshedildiği sonucuna varılmış ise de, mahkemenin bu kabulü yeterli inceleme ve araştırmaya dayanmamaktadır.
Dosyadaki bilgi ve belgelerden, davacının, taraflar arasındaki iş sözleşmesinin devamı sırasında davalı şirket ile aynı sektörde faaliyet gösteren başka bir işverene danışmanlık hizmeti verdiği anlaşılmaktadır.
Davalı tarafından temyiz dilekçesine ekli olarak davacının feshe konu eylem nedeniyle maddi menfaaat elde ettiğine dair belge sunduğu görülmektedir.
Bu durumda 4857 sayılı yasanın 25/1 maddesindeki 1 yıllık sürenin dikkate alınıp alınmayacağının tespiti açısından sözkonusu belgelerin doğruluğu araştırılarak, sonucuna göre karar verilmek üzere hükmün bozulması gerekmiştir.
F) Sonuç:
Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebepten BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgilisine iadesine, 31/03/2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.