Yargıtay Kararı 9. Hukuk Dairesi 2012/5794 E. 2014/10553 K. 27.03.2014 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 9. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2012/5794
KARAR NO : 2014/10553
KARAR TARİHİ : 27.03.2014

MAHKEMESİ : AKÇADAĞ ASLİYE HUKUK (İŞ) MAHKEMESİ
TARİHİ : 06/10/2011
NUMARASI : 2007/350-2011/136

DAVA :Davacı, kıdem tazminatı, ihbar tazminatı, fazla mesai ücreti, yıllık izin ücreti, ücret alacağı ile yakıt ücreti alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Yerel mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.
Hüküm süresi içinde taraflar avukatlarınca temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili; müvekkilinin davalı işyerinde 20/08/2006 tarihinde işçi olarak işe başladığını, iş akdinin haksız olarak 27/11/2007 tarihinde feshedildiğini, aylık net 2.500 TL maaş aldığını ve haklarının ödenmediğini iddia ederek, kıdem ve ihbar tazminatı, fazla mesai, kasım ayından kalma ücret alacağı, 2 aylık araç yakıt alacağı ve yıllık izin alacaklarının davalıdan tahsilini talep etmiştir.
B) Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili; davacının işe başlama tarihinin 26/08/2006 tarihi olduğunu, asgari ücretle çalıştığını, davacının devamsızlık yaptığını ve hakkında tutanak tutulduğunu, alacak taleplerinin asılsız olduğunu savunarak davanın reddini talep etmiştir.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
D) Temyiz:
Kararı, taraflar temyiz etmiştir.
E) Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre tarafların aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Davacı, net 2.500 TL ücretle çalıştığını iddia etmiş, tanık beyanı ile işyerine ait birçok işçinin imzası bulunan maaş listesi fotokopileri sunmuştur. Davalı vekili, davacının asgari ücretle çalıştığını savunmuş ve tanık beyanlarına dayanmış, sunulan maaş listesi fotokopilerine açıkça bir itirazda bulunmamıştır.
Mahkemece ücret araştırmasına itibar edilerek 1.500 TL net ücret üzerinden hesaplamalar yaptırılmış ise de bu sonuç, dosya kapsamına uygun değildir.
Davacı, işyerinde bakım şefi olarak görev yapan bir işçi olup, asgari ücretle çalışması mümkün değildir. Davacı tanıkları, davacının iddiasını doğrulamış. Ayrıca işyerinde çalışan tüm işçilerin imzasını taşıyan maaş listesinde de davacının hak edişinin 2.500 TL olduğu yazılıdır. Diğer dikkat çekici bir husus da asgari ücretle çalıştığını beyan eden fabrika müdürü S.. G..’ ün 5.000 TL maaş aldığının tanıklarca beyan edildiği ve havale edilen 5.000 TL ücrete ilişkin havale makbuzunun dosyada olduğu görülmekle, bu tanığın beyanının gerçeğe aykırı olup, maaş listesinin gerçeği yansıttığı anlaşılmıştır. Bu itibarla davacının hak ve alacaklarının net 2.500 TL üzerinden hesaplanması gerekirken, net 1.500 TL üzerinden hesaplanması hatalıdır.
3- Davacı, işyerinde 27/11/2007 tarihine kadar çalıştığını iddia ederken, davalı işten ayrılış tarihinin 03/11/2007 olduğunu savunmaktadır. Ancak dosyada mübrez 12,14 ve 23 Kasım 2007 tarihli ve fabrika müdürü S.. G.. ile satın alma sorumlusu E.. M..’ in imzalarının bulunduğu ihtiyaç belirtme formları, davacının iddiasını ispatlamaktadır. Davalının iş akdini feshinin haksız olduğu hususu mahkemece gözetilmeden kıdem ve ihbar tazminatlarının kabulü yerine yanılgılı değerlendirme ile reddine karar verilmesi hatalıdır.
4- Davanın kısmen kabulü karşısında davacının yaptığı harçlar hariç, yargılama giderlerinin ret ve kabule göre oranlanmamasının düşünülmemesi hatalıdır.
5- Hükmedilen miktarların net mi brüt mü olduğunun hükümde belirtilmemesinin infazda tereddüde yol açacağının düşünülmemesi de hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.
F) Sonuç:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı nedenlerden dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 27.03.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.