YARGITAY KARARI
DAİRE : 9. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2012/5677
KARAR NO : 2014/10427
KARAR TARİHİ : 27.03.2014

MAHKEMESİ : KAYSERİ 3. İŞ MAHKEMESİ
TARİHİ : 20/12/2011
NUMARASI : 2010/146-2011/656

DAVA :Davacı, kıdem tazminatı, ihbar tazminatı, fazla çalışma ücreti, yıllık izin ücreti alacağı, asgari geçim indirimi alacağı, hafta tatili ücreti ile genel tatil ücret alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Yerel mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.
Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı, fırıncı ustası olarak 10/08/2005- 31/01/2010 tarihleri arasında çalıştığını, ekonomik nedenler gerekçe gösterilerek iş akdinin feshedildiğini, haftanın yedi günü sabah 07,30 dan akşam 19,30 a kadar çalıştığını, genel tatil günlerinde çalıştığını iddia ederek fazlaya ilişkin hakları saklı kalmak kaydıyla 100 TL kıdem tazminatı, 500 TL ihbar tazminatı, 500 TL fazla çalışma, 200 TL yıllık izin, 100 TL asgari geçim indirimi, 400 TL hafta tatili, 200 TL genel tatil alacaklarının hüküm altına alınmasını istemiştir.
B) Davalı Cevabının Özeti:
Davalı, ibraname sunarak davanın reddini istemiştir.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
D) Temyiz:
Kararı davalı temyiz etmiştir.
E) Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2- İşçiye, işyerinde çalıştığı sırada ara dinlenmesi verilip verilmediği ve süresi konularında taraflar arasında uyuşmazlık bulunmaktadır.
İşçinin günlük iş süresi içinde kesintisiz olarak hiç ara vermeden çalışması beklenemez. Gün içinde işçinin yemek, çay, sigara gibi ihtiyaçlar sebebiyle ya da dinlenmek için belli bir zamana ihtiyacı vardır.
Ara dinlenme 4857 sayılı İş Kanununun 68 inci maddesinde düzenlenmiştir. Anılan hükümde ara dinlenme süresi, günlük çalışma süresine göre kademeli bir şekilde belirlenmiştir. Buna göre dört saat veya daha kısa süreli günlük çalışmalarda ara dinlenmesi en az onbeş dakika, dört saatten fazla ve yedibuçuk saatten az çalışmalar için en az yarım saat ve günlük yedibuçuk saati aşan çalışmalar bakımından ise en az bir saat ara dinlenmesi verilmelidir. Uygulamada yedibuçuk saatlik çalışma süresinin çok fazla aşıldığı günlük çalışma sürelerine de rastlanılmaktadır. İş Kanununun 63 üncü maddesi hükmüne göre, günlük çalışma süresi onbir saati aşamayacağından, 68 inci maddenin belirlediği yedibuçuk saati aşan çalışmalar yönünden en az bir saatlik ara dinlenmesi süresinin, günlük en çok onbir saate kadar olan çalışmalarla ilgili olduğu kabul edilmelidir. Başka bir anlatımla günde onbir saate kadar olan (onbir saat dahil) çalışmalar için ara dinlenmesi en az bir saat, onbir saatten fazla çalışmalarda ise en az birbuçuk saat olarak verilmelidir.
Somut olayda günlük çalışmasının 07.30- 19.00 saatleri arasında gerçekleştiği kabul edilen davacının, günlük 11.5 saatlik çalışma süresine göre yukarıda ilke kararımızda da belirtildiği gibi 1.5 saat ara dinlenmesi yaptığı kabul edilerek fazla çalışma ücreti hesabı yapılması gerekirken 11 saati aşan çalışma süresinde 1 saat ara dinlenme yaptığının kabulü hatalıdır.Fazla çalışma ücreti günlük çalışma süresinden 1.5 saat ara dinlenmesi süresinin mahsubu ile hesaplanmalıdır.
F) Sonuç:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebepten dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 27.03.2014 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.