YARGITAY KARARI
DAİRE : 9. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2012/5210
KARAR NO : 2014/10388
KARAR TARİHİ : 27.03.2014

MAHKEMESİ : ANKARA 4. İŞ MAHKEMESİ
TARİHİ : 28/01/2011
NUMARASI : 2008/999-2011/53

DAVA :Davacı, kıdem tazminatı, ihbar tazminatı, fazla çalışma ücreti, genel tatil ücreti ile yıllık izin ücreti alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Yerel mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.
Hüküm süresi içinde taraflar avukatlarınca temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I
A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı, U.. Medya Grubuna dahil şirketlerin Ankara Hukuk Servisinde avukat olarak 20.01.2003 – 04.11.2008 tarihleri arasında çalıştığını, U.. Grubu şirketlerinden “Kral TV/Kral FM Ticari ve İktisadi Bütünlüğü”nün TMSF tarafından 20.10.2008 tarihinde davalı şirkete ihale ile 5254 sayılı yasa kapsamında satıldığını ve işyerinin tüm personeli ile birlikte davalı şirkete devredildiğini, devir işleminin tamamlanmasından sonra 04.11.2008 tarihinde 140 işçinin iş sözleşmesinin fesih edildiğini, kıdem ve ihbar tazminatı ile izin ve işçilik alacaklarının eksik ödendiğini ileri sürerek, kıdem, ihbar tazminatları ile fazla çalışma, genel tatil ve yıllık izin ücreti alacaklarının davalıdan tahsilini istemiştir.
B) Davalı Cevabının Özeti:
Davalı, sadece Kral TV ve Kral FM radyosunun kendilerine devredildiğini, bunun dışında Uzan grubuna ait şirketlerin devrinin söz konusu olmadığını, bu şirketlerin tüzel kişiliğinin halen devam ettiğini, dolayısıyla kendilerinin dava konusu taleplerden sorumlu tutulamayacağını savunarak, davanın reddini istemiştir.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
D) Temyiz:
Kararı taraflar temyiz etmiştir.
E) Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre davacının tüm, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Davacı işçinin fazla çalışma yapıp yapmadığı konusunda taraflar arasında uyuşmazlık bulunmaktadır.
Fazla çalışma yaptığını iddia eden işçi bu iddiasını ispatla yükümlüdür. Ücret bordrolarına ilişkin kurallar burada da geçerlidir. İşçinin imzasını taşıyan bordro sahteliği ispat edilinceye kadar kesin delil niteliğindedir. Bir başka anlatımla bordronun sahteliği ileri sürülüp kanıtlanmadıkça, imzalı bordroda görünen fazla çalışma alacağının ödendiği varsayılır.
Fazla çalışmanın ispatı konusunda işyeri kayıtları, özellikle işyerine giriş çıkışı gösteren belgeler, işyeri iç yazışmaları delil niteliğindedir. Ancak, fazla çalışmanın yazılı belgelerle kanıtlanamaması durumunda tarafların, tanık beyanları ile sonuca gidilmesi gerekir. Bunun dışında herkesçe bilinen genel bazı vakıalar da bu noktada göz önüne alınabilir. İşçinin fiilen yaptığı işin niteliği ve yoğunluğuna göre de fazla çalışma olup olmadığı araştırılmalıdır.
Somut olayda davacı ve tanık olarak dinlenen birlikte çalıştığı avukat arkadaşı ve takip memuru 09.00-18.00 saatleri arası çalıştıklarını, haftada 2-3 gün 22.00-23.00 saatine kadar fazla çalışma yaptıklarını ifade etmişler ve bilirkişi tarafından davacının haftada 6 gün 09.00-18.00 saatleri arası ayrıca 5 gün 1er saat daha çalıştığı böylece haftada 8 saat fazla çalışma yaptığı kabul edilerek hesaplama yapılmıştır.
Aynı yerde çalışan avukatlar ve takip memurunun birbirlerine yaptığı tanıklığa dayanarak fazla çalışma alacağının belirlenmesi doğru değildir.
Mahkemece ayrıca davalı işverenin fazla çalışma yapılması için yazılı talimatının olup olmadığı, fazla çalışma yaptığını ispat etmek zorunda olan davacının fazla çalışma yaptığına dair belgesinin bulunup bulunmadığı, çalıştığı dönem içinde baktığı iş sayısı, avukatlık işlerine ilişkin tüm bilgi ve belgeler toplanmalı ve gelişecek duruma göre yeniden bilirkişi incelemesi yapılarak tüm dosya içeriği ile bir değerlendirmeye tabi tutulmalıdır.
Somut olayda; davacının normal mesai saatlerinin aşılması suretiyle çalışması varsa bunun işin gereğinden mi, yoksa davacının kendisinin zamanında yetiştiremeyip , işin bitirilmesine yönelik mi olduğu da araştırılmalıdır.
Davacı ile aynı koşullarda çalışan avukatlardan birinin Ankara 6. İş Mahkemesinin 2010/1179 E, 2010/566 K. sayılı dosyası ve diğerinin Ankara 13. İş Mahkemesinin 2012/176 E, 2013/755 K sayılı dosyası ile açtığı davada verilen karar aynı gerekçe ile bozulmuştur.
Mahkemece davacının fazla çalışma talebi hakkında yukarıdaki açıklamalara göre inceleme yapılması ve diğer çalışan Avukatların açtığı dava dosyaları da dikkate alınarak karar verilmesi gerekirken eksik inceleme ile hüküm kurulması hatalıdır.
F) Sonuç:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebepten dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 27.03.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.