Yargıtay Kararı 9. Hukuk Dairesi 2012/4872 E. 2014/10340 K. 26.03.2014 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 9. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2012/4872
KARAR NO : 2014/10340
KARAR TARİHİ : 26.03.2014

MAHKEMESİ : BAKIRKÖY 11. İŞ MAHKEMESİ
TARİHİ : 23/09/2011
NUMARASI : 2009/188-2011/450

DAVA :Davacı, kıdem tazminatı, ihbar tazminatı, yıllık izin ücreti, fazla mesai ücreti, ikramiye alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Yerel mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.
Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı, 25.03.1997 tarihinde dava dışı H.. Tekstil Taş. Güm. İth. İhr. Ltd. Şti.nde işe başladığını, 01.07.2005 tarihinde tüm hak ve alacakları ile birlikte davalı şirkete devredildiğini ve iş akdinin davalı işverenlikçe 13.02.2009 tarihinde geçerli ve haklı bir sebep bildirmeden sona erdirildiğini, 14.02.2009 günlü işten ayrılma bildirgesinde İş Kanunu 17. Maddesine göre çıkışı gösterilip, bildirgenin 17.02.2009 tarihinde tebliğ edildiğini, keşide edilen 17.02.2009 günlü ihtarnameye rağmen haklarının ödenmediğini, işyerinde ihracat-finansman bölümünde sorumlu olarak çalıştığını, ücretinin 2.000,00 TL net olup ayrıca yemek ve servis ile yılda bir maaş ikramiyeden yararlandığını, işyerinde çalışma saatlerinin 08:00-19:00 arası ve Cumartesi saat 13.00’e kadar olup, haftada 2 gün çalışmanın 21.00’e kadar, cumartesi çalışmalarının ise 18.00’e kadar uzadığını, ancak bu fazla çalışma karşılığının ödenmediğini, 2007-2008 yılları izinlerinin kullandırılmadığını ve 2007-2008 yıllarına ilişkin ikramiyelerinin ödenmediğini iddia ederek kıdem tazminatı, ihbar tazminatı, ikramiye, yıllık ücretli izin ve fazla mesai alacağının davalıdan tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
B) Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili, davacının 01.07.2005-14.02.2009 tarihleri arasında çalıştığını, ikinci bebeğinin olması üzerine bakacak kimsesi olmadığı ve rapordan sonra iş başı yapmayacağını ve şartlar neyi gerektiriyorsa saygı duyacağını belirterek yönetimin ücretsiz izine çıkma talebini kabul eden davacının, şirketteki yeniden yapılanma sebebiyle görev alanında değerlendirme imkanı olmadığından karşılıklı mutabakatla iş sözleşmesinin 4857 sayılı kanununun 17. Maddesine göre tazminatlı olarak feshedildiğini savunarak açılan davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, davacının hizmet akdinin işverence haklı neden olmaksızın feshedildiği gerekçesiyle davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
D) Temyiz:
Kararı süresi içersinde davalı vekili temyiz etmiştir.
E) Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre davalı vekilinin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2- Davacının toplam 40 gün ücretsiz izin kullandığı anlaşılmakla, fiilen çalışılmayan bu sürenin hesaplamaya esas kıdem süresinden mahsup edilmesi ve tüm alacakların buna göre hesaplanması gerekirken, bu süreler mahsup edilmeksizin düzenlenen bilirkişi raporuna itibar edilmesi hatalıdır.
3- Hükmedilen alacakların net mi brüt mü olduğunun, kararda belirtilmemesinin infazda tereddüde yol açacağının düşünülmemesi de hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.
F) Sonuç:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebepten dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 26.03.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.