YARGITAY KARARI
DAİRE : 9. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2012/4428
KARAR NO : 2014/10523
KARAR TARİHİ : 27.03.2014

MAHKEMESİ : İZMİR 1. İŞ MAHKEMESİ
TARİHİ : 20/12/2011
NUMARASI : 2010/1018-2011/663

DAVA :Davacı, kıdem tazminatı ve ihbar tazminatı alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Yerel mahkeme, davayı reddetmiştir.
Hüküm süresi içinde duruşmalı olarak davacı avukatı tarafından temyiz edilmiş ise de; HUMK.nun 438.maddesi gereğince duruşma isteğinin miktardan reddine ve incelemenin evrak üzerinde yapılmasına karar verildikten sonra Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor sunuldu, dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I
A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı, iş sözleşmesinin işverence haksız feshedildiğini ileri sürerek, kıdem ve ihbar tazminatı alacaklarını istemiştir.
B) Davalı Cevabının Özeti:
Davalı, davacının gönderilen ihtara rağmen işe gelmediğini savunarak, davanın reddini istemiştir.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak, davanın reddine karar verilmiştir.
D) Temyiz:
Kararı davacı vekili etmiştir.
E) Gerekçe:
İş sözleşmesinin kimin tarafından ve ne şekilde sona erdiği konusunda taraflar arasında uyuşmazlık bulunmaktadır.
Davacı işyerinin taşınma keyfiyetinin kendisine bildirilmediğini, bu hususta işveren ile görüştüğü sırada, işverence yeni taşınılacak işyerinde çalışacaklara bildirim yapıldığını, diğerlerinin “göreve yüzsüzlük yaparlarsa gelebileceklerinin “beyan edilerek işten çıkışının verildiğini, ileri sürmüştür.
Taraflar arasında düzenlenen iş sözleşmesinde işçinin muvafakatı aranmaksızın geçici veya devamlı olarak işveren tarafından görevlendirilebiceği ve işçilerin işverene bağlı Büyükşehir Belediye sınırları içindeki başka bir işyerine nakledilebilecekleri konusunda işveren yetkisinin bulunduğu ve sözleşme hükmündeki nakil yetkisinin bu şekilde saklı tutulmasının 4857 sayılı İş Kanunu’nun 22. maddesindeki işçiye bildirim yükümlülüğünü ortadan kaldırdığı gerekçesi ile davanın reddine karar verilmişse de bu kabul dosya içeriğine uygun değildir.
İşverence işyerinde çalışan 3 işçi dışında tüm çalışanlara, taşınma olgusu yazılı olarak bildirilmiş olup, eşit davranma borcu dikkate alındığında, işverenin nakil yetkisinin saklı tutulması nedeniyle bildirim yükümlülüğünden kurtulduğu gerekçesi yerinde değildir.
Kaldı ki, davacı işçi 15.01.2010 tarihinde işten çıkarıldığı iddiası ile 18.01.2010 tarihinde Bölge Çalışma Müdürlüğü’ne başvuruda bulunmuş, işverence daha sonraki bir tarih olan 27.01.2010 tarihinde işyeri değişikliği konusunda işçiye yazılı bildirim yoluna gidilmiştir.Tüm bu olgular hep birlikte değerlendirildiğinde; davacının iş akdinin işverence haklı bir nedene dayanmaksızın feshedildiği ve davacının kıdem ve ihbar tazminat taleplerinin buna göre değerlendirilmesi gerekirken, bu taleplerin yazılı gerekçe ile reddine karar verilmesi isabetsizdir.
F) Sonuç:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı nedenlerden dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 27 .03. 2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.