YARGITAY KARARI
DAİRE : 9. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2012/3993
KARAR NO : 2014/19488
KARAR TARİHİ : 16.06.2014
MAHKEMESİ : ERZİNCAN 1. ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ (İŞ)
TARİHİ : 06/12/2011
NUMARASI : 2010/476-2011/486
DAVA :Davacı, fazla çalışma ücreti ile ulusal bayram ve genel tatil ücreti alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Yerel mahkeme, isteği hüküm altına almıştır.
Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili dava dilekçesinde, davacının İ.. M..nde işçi olarak çalıştığını, 2009 yılının 9. ayında emekli olduğunu, davacının gece bekçisi olarak gece 24:00-sabah 08:00 saatleri arasında çalıştığını, bu işinin yanında fidan dikme ve ağaç sulama işlerinde çalıştırıldığını, 2005 yılından sonra hafta sonları da çalışmaya devam ettiğini, 2005 yılından sonra dini ve milli bayramlarda çalıştırıldığını, bu çalışmaları karşılığında fazla mesai ücreti ödenmediğini, davacıya 30 gün süre ile idari izin verildiğine ilişkin belge imzalattırılmasına rağmen bu iznin kullandırılmadığını belirterek, 200 TL fazla mesai ücreti ile 200 TL genel tatil ücretinin davalıdan alınarak davacıya verilmesine karar verilmesini talep etmiştir.
B) Davalı Cevabının Özeti:
Davalı cevap dilekçesinde, davacının davasının hukuki mesnedinin bulunmadığını, davalı kurumun tüzel kişiliği bulunmaması nedeniyle davanın reddine karar verilmesi gerektiğini, davacının 14.09.2006 tarihinden itibaren E. M. E. yeşil kuşak ağaçlandırma sahasında günlük 8 saat vardiyalı bekçilik ve ağaç sulama işinde çalıştığını, tanık beyanlarında fazla çalışmaya ilişkin beyanları kabul etmediklerini, davacının aldığı raporlar nedeniyle uygun işlerde çalıştırıldığını, davacının çalışma gücünü %68 oranında kaybetmesi nedeniyle belirtilen oranda fazla mesai yapmasının mümkün olmadığını, davacının emekli olduğu sırada kurumdan alacağının bulunmadığını bildirdiğini, davacının dava tarihine kadar idareden herhangi bir fazla çalışma ücreti talep etmediğini, davacının okur yazar olup imzaladığı belgeleri bilerek imzaladığını belirterek, davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, davacının 15.07.1992 tarihinden emekli olarak davalı idareden ayrıldığı 15.09.2009 tarihine kadar davalı kurumda bekçi olarak çalıştığı, bekçi olarak çalıştığı bu süre içinde 18.07.2005 tarihine kadar haftanın 6 günü 8 saat çalıştığı, bir gün ise ücretli izin kullandığı, 18.07.2005 tarihinden itibaren bekçilik görevi yanında E.Y. Sahasının bakımı ile de görevlendirildiği, bu tarihten itibaren günlük yaklaşık 2 saat fazla mesai yapmaya başladığı, çalıştığı hafta tatilleri karşılığında ücretli izin kullanırken, ulusal ve dini bayram günlerinde çalıştırıldığı, çalışmaları karşılığında kendisine ücret ödenmediği gerekçesiyle davanın kabulüne karar verilmiştir.
D) Temyiz:
Kararı yasal süresi içinde davalı vekili temyiz etmiştir.
E) Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2- Davacı işçi istek konusu dönemde 8 saatlik çalışması dışında her gün 2 saat fazla çalışma yaptığı kabul edilerek istekle ilgili karar verilmiştir. Davacının gece bekçisi olarak çalıştığı tanıklarca ifade edilmiş, bir tanık ne iş yaptığını açıklamaksızın günde 2-3 saat fazla çalışma yaptığından söz etmiş, diğer tanık gece 24:00’dan sonra 2 saat ağaç sulama işinde çalıştığını açıklamıştır.
Davacı tanıkların beyanları fazla çalışma hesabı açısından açık değildir. Davacının günde 8 saat olduğu belirtilen bekçilik görevi dışında 2 saat süreyle yaz ve kış ayrım olmaksızın ağaç sulama işini yapması imkansızdır. Gerekirse bu yönde tanıklar yeniden dinlenerek günlük çalışma saatleri ve fiilen yapılan iş açıklatılarak sonuca gidilmelidir. Dosya içinde bulunan ve davacı işçinin % 68 oranında iş gücünü kaybettiğine dair doktor raporu da dikkate alınarak davacının günlük ne kadar süreyle ve hangi işlerde çalıştığı belirlenmelidir.
Öte yandan bilirkişi raporuna itiraz dilekçesi ekinde ileri sürülen yıllık izin ve işgöremezlik belgeleri değerlendirilmeli ve fiilen çalışma olmayan bu dönemler fazla çalışma ile bayram ve genel tatil hesabında dikkate alınmamalıdır.
Sonuç:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebeplerle BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 16.06.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.