Yargıtay Kararı 9. Hukuk Dairesi 2012/39215 E. 2014/31093 K. 27.10.2014 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 9. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2012/39215
KARAR NO : 2014/31093
KARAR TARİHİ : 27.10.2014

MAHKEMESİ : İZMİR 7. İŞ MAHKEMESİ
TARİHİ : 19/11/2012
NUMARASI : 2011/781-2012/790

DAVA :Davacı, kıdem tazminatı, ihbar tazminatı, yıllık izin ücreti, ulusal bayram ve genel tatil ücreti, hafta tatil ücreti, fazla mesai ücreti, asgari geçim indirimi alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Yerel mahkeme, isteğin reddine karar vermiştir.
Hüküm süresi içinde duruşmalı olarak davacı avukatı tarafından temyiz edilmiş ise de; HUMK.nun 438.maddesi gereğince duruşma isteğinin miktardan reddine ve incelemenin evrak üzerinde yapılmasına karar verildikten sonra Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor sunuldu, dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili; davalı işverene ait işyerinde, 14/07/2007 tarihinde çalışmaya başladığını, ancak sigorta girişinin 01/11/2007 tarihinde yapıldığını, son ücretinin aylık net 1.100.-TL olduğunu ve bir öğün yemek verildiğini, ancak SGK’ya asgari ücretten prim yatırıldığını, hizmet akdinin işyeri çalışanlarından P.. B.. ile tartışarak kendisine “köpek” dediği ve mazeretsiz olarak işe gelmediği gerekçesiyle feshedildiğini, feshin haksız olduğunu, işçilik alacaklarının ödenmediğini iddia ederek, kıdem ve ihbar tazminatları ile yıllık izin ücreti, ulusal bayram, genel tatil, hafta tatili, fazla mesai ve asgari geçim indirimi alacaklarının davalıdan tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
B) Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili; 29/04/2011 tarihinde işyerinde çalışan diğer işçi Pervin Bozacı’nın işverene başvurduğunu ve özetle, davacı ile iş bölümü yaptıklarını, davacının bu durumu kabul ettiğini, ancak bir süre sonra işini aksatmaya başladığını, ikazı üzerinde kendisine kırıcı sözler söylediğini, sonra gelip özür dilediğini, gençtir diyerek affettiğini, ancak olayın 29/04/2011 tarihinde tekrarlandığını, namusuna söz söylediğini ve köpek dediğini, hakarete uğradığını belirterek şikayette bulunduğunu, P.. B..’nın olay hakkında Ü.. E.., G.. A.. ve A.. K..’ı tanık gösterdiğini, davacının bu olay akabinde işini tamamlamaksızın işyerini terk edip gittiğini, olay nedeniyle tutanak düzenlendiğini ve hizmet akdinin haklı nedenle feshedildiğini, hiçbir alacağı bulunmadığını savunarak, davanın reddini talep etmiştir.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece tanık beyanları ve davacının diğer işçiye kendi kendine söylenme şeklinde de olsa ” köpek ” diyerek hakaret ettiği yolundaki kabulü dikkate alınarak, feshin 4857 sayılı İş Kanunu 25/II-d bendi gereğince haklı fesih olduğu gerekçesiyle davacının kıdem ve ihbar tazminatı alacaklısı olamayacağı sonucuna varılmış ve kıdem ve ihbar tazminat talepleri ile diğer taleplerinin de reddine hükmedilmiştir.
D) Temyiz:
Kararı davacı temyiz etmiştir.
E) Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davacının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Mahkemece, davacının fazla çalışma alacağı talebi, davalı tarafça sunulan tüm çalışma dönemine ait ücret bordrolarında, fazla mesai ücreti tahakkuk ettirildiği, bordroların davacı tarafından ihtirazi kayıtsız imzalandığı gerekçesiyle reddedilmiştir. Fazla çalışma hesabında tahakkuk bulunan ayların dışlanması yerinde ise de, talep döneminde fazla çalışma tahakkuku olmayan aylarında bulunduğu görülmektedir. Mahkemece öncelikle tanıklar yeniden celbedilerek aynı işyerindeki çalışma düzenine yönelik ifadeler arasındaki çelişkiler giderilerek işyeri çalışma düzeni saptanıp, tahakkuk bulunmayan aylar yönünden varsa fazla çalışma alacağının hüküm altına alınması gerekirken, talebin yazılı şekilde reddi hatalı olup, bozmayı gerektirmiştir.
F) Sonuç:
Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebepten BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgilisine iadesine, 27/10/2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.