YARGITAY KARARI
DAİRE : 9. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2012/39191
KARAR NO : 2014/27639
KARAR TARİHİ : 23.09.2014
MAHKEMESİ : İSTANBUL ANADOLU 9. İŞ MAHKEMESİ (KADIKÖY 3. İŞ)
TARİHİ : 10/10/2012
NUMARASI : 2011/664-2012/847
DAVA :Taraflar arasındaki, kıdem tazminatı, ihbar tazminatı, izin ücreti, fazla mesai ücreti ile bayram ve genel tatil ücreti alacaklarının ödetilmesi davasının yapılan yargılaması sonunda; ilamda yazılı nedenlerle gerçekleşen miktarın faiziyle birlikte davalıdan alınarak davacıya verilmesine ilişkin hükmün süresi içinde temyizen incelenmesi taraflar avukatlarınca istenilmesi ve davacı avukatı tarafından duruşma talep edilmesi üzerine dosya incelenerek işin duruşmaya tabi olduğu anlaşılmış ve duruşma için 23.09.2014 Salı günü tayin edilerek taraflara çağrı kağıdı gönderilmişti. Duruşma günü davacı adına Avukat ile karşı taraf adına Avukat geldiler. Duruşmaya başlanarak hazır bulunan avukatların sözlü açıklamaları dinlendikten sonra duruşmaya son verilerek Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor sunuldu, dosya incelendi gereği konuşulup düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
Davacı işçi iş sözleşmesinin işverence haksız olarak feshedildiğini ileri sürerek kıdem ve ihbar tazminatlarıyla yıllık izin ücreti, fazla çalışma ücreti, bayram ve genel tatil ücreti alacaklarının ödetilmesi istekleriyle bu davayı açmıştır.
Davalı işveren feshin haklı nedene dayandığını savunmuş, diğer isteklerin de reddini talep etmiştir.
Mahkemece işverence yapılan feshin haklı nedene dayandığı gerekçesiyle tazminat isteklerinin reddine karar verilmiş, diğer işçilik alacakları bakımından isteklerin kısmen kabulüne dair hüküm kurulmuştur.
Kararı yasal süresi içinde taraflar temyiz etmiştir.
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre davacının tüm temyiz itirazlarıyla davalının aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2 – Davacının işyerindeki çalışma süresi tartışma konusudur. Davacı işçi, 30.10.1997 tarihinde girdiğini ileri sürmüş, davalı ise 21.08.2002 tarihinde işe başladığını savunmuştur. Sosyal Güvenlik Kurumu kayıtlarında 1997 yılında çalışmaları görünmemekte ancak 04.06.1998-15.08.1998 arası şato kebap adlı işyerinde çalışmaları yer almaktadır. Hükme esas alınan bilirkişi raporunda 1998 yılında davacının SGK kaydının olduğu işyeri ile davalı arasındaki bağlantının saptanamadığı belirtilmiş, işyeri sicil dosyası içindeki personel sicil formunda işe girişi 1997 olarak yazılı olduğu için iddiaya göre 30.10.1997 tarihinden itibaren çalıştığı kabul edilmiştir. Davacının sigorta kaydında 1998 yılında çalışmaları görünen işverenin kim olduğu davacıdan sorulmamış ve davalı ile bağlantılı olup olmadığı araştırılmamıştır. Bu yönde araştırmaya gidilmeli, davalı işverenle bağlantılı olduğu belirlendiğinde şimdiki gibi karar verilmeli, davalı ile ilgisiz bir işveren olduğu saptandığında 1998 yılında kayıtlarda geçen çalışma süresi dışlanarak hesaplamaya gidilmelidir.
3- Davacı işçi dava dilekçesinde günlük fiili çalışma saatlerini açıklamaksızın günde 16 saatten fazla çalıştığını ileri sürerek fazla çalışma ücreti isteğinde bulunmuştur. Davacı tanıkları davacının haftada 6 gün 10:00-23:00,24:00 saatleri arası ve daha fazla çalıştığını belirtmişlerdir. Davalı tanıkları ise 09:00-24:00 arası birinci vardiya, 17:00-22:00 arası ikinci vardiyadan söz etmişlerdir. Hükme esas alınan bilirkişi raporunda davacı ve davalı tanıklarının anlatımlarının bir kısmına değer verilerek 09:00-23:00 saatleri arasında çalışma kabul edilmiştir. Davacı tanıkları günlük mesai başlangıcını 10:00 olarak belirttiklerine göre işe başlangıcın 9:00 olarak esas alınması hatalıdır. Davacının haftada 6 gün 10:00- 23:00 saatleri arasında çalıştığı kabul edilmeli ve günde 2 saat ara dinlenmesi düşülerek haftada 66 saat çalışma esasıyla 21 saat haftalık fazla çalışma belirlenmelidir.
Öte yandan davacının imzasını taşıyan bazı bordrolarda fazla çalışma ücreti tahakkuku yer almakta olup, bilirkişi raporu açıklama kısmında sözü edilen tahakkuk dönemlerinin hesaplamaya dahil edilmeyeceği açıklanmıştır. Ancak hesap kısmında tahakkuk içeren dönemler için de fazla çalışma belirlenmiştir. Davacının imzasını taşıyan fazla çalışma tahakkuku yer alan bordro dönemleri dışlanmak suretiyle fazla çalışma ücreti hesaplanmalıdır. Taktiri indirime de gidilmek suretiyle istekle ilgili karar verilmelidir.
Sonuç:Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebeplerle BOZULMASINA, davalı yararına takdir edilen 1.100.00 TL.duruşma avukatlık parasının karşı tarafa yükletilmesine, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 23.09.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.