YARGITAY KARARI
DAİRE : 9. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2012/39172
KARAR NO : 2014/31036
KARAR TARİHİ : 27.10.2014
MAHKEMESİ : BAKIRKÖY 11. İŞ MAHKEMESİ
TARİHİ : 02/10/2012
NUMARASI : 2009/579-2012/404
DAVA :Davacı, kıdem tazminatı, ihbar tazminatı, yıllık izin ücreti, fazla mesai ücreti, genel tatil ücreti, ücret ile yıllık izin ücreti alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Yerel mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.
Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı, davalıya ait işyerinde makinacı olarak çalışırken iş sözleşmesinin işverence haksız şekilde feshedildiğini ileri sürerek, kıdem ve ihbar tazminatı ile fazla çalışma, yıllık izin, bir kısım aylık ücret, ulusal bayram ve genel tatil alacaklarının tahsilini istemiştir.
B) Davalı Cevabının Özeti:
Davalı, davacının günlük olarak tutması gereken raporları tutmaması nedeniyle defalarca uyarıldığını, görevini yerine getirmemesi ve devamsızlık yapması üzerine iş akdinin İş Kanunu 25/II-h ve g maddeleri gereğince haklı olarak fesh edildiğini, uyarı tutanaklarında bizzat davacının imzasının bulunduğunu savunarak, davanın reddini istemiştir.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak, davacının iş akdinin haksız ve bildirimsiz olarak fesh edildiği, fazla çalışma iddiasının tanık beyanları ile kanıtlandığı, bayram ve genel tatil günlerinde de çalışma olduğu gerekçesi ile davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
D) Temyiz:
Kararı davalı taraf temyiz etmiştir.
E) Gerekçe:
1- Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2- Fazla çalışma iddiasında bulunan işçi bu iddiasını kanıtlamakla yükümlüdür. Davacı dava dilekçesinde fazla çalışma ile ilgili hesaplamaya elverişli iddia ortaya koymamış ve iş yoğunluğunda fazla çalışma yapıldığını açıklamıştır.
Hükme esas alınan raporda, 2007 yılında işten ayrıldığını belirten tanığın beyanlarına değer verilmiş olup, tanığın ayrılış tarihinden sonraki dönem için işyeri çalışma koşullarının davacı tarafından kanıtlandığı söylenemez. Mahkemece, davacı tanığının işyerinden ayrılış tarihi dikkate alınmadan tüm çalışma süresi için aynı şekilde hesaplama yapan rapora itibar edilmesi hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.
F) Sonuç:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebepten dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 27/10/2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.