YARGITAY KARARI
DAİRE : 9. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2012/39094
KARAR NO : 2014/31026
KARAR TARİHİ : 27.10.2014
MAHKEMESİ : ANKARA 19. İŞ MAHKEMESİ
TARİHİ : 06/11/2012
NUMARASI : 2011/1010-2012/861
DAVA :Davacı, kıdem tazminatı, ihbar tazminatı, fazla mesai ücreti, ulusal bayram ve genel tatil ücreti ile ücret alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Yerel mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.
Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı, davalıya ait işyerinde manav reyonunda çalışırken iş sözleşmesinin işverence haksız şekilde fesh edildiğini ileri sürerek, kıdem ve ihbar tazminatı ile fazla çalışma, yıllık izin, bir kısım aylık ücret, ulusal bayram ve genel tatil alacaklarının tahsilini, istemiştir.
B) Davalı Cevabının Özeti:
Davalı, davacının çeşitli devamsızlık yapması nedeniyle iş aktinin sona erdiğini, tazminat ve alacak istemlerinin haksız olduğunu savunarak, davanın reddini istemiştir.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak, davacının iş aktinin haklı nedenle feshedildiğinin davalıca ispat edilemediği, bu bağlamda davacının kıdem ve ihbar tazminatına hak kazandığı; davacı tanığının çalıştığı süre üzerinde davacı tanık beyanına göre, bunun dışında kalan süre yönünden davalı tanıklarının beyanlarına göre hesap yapılmak suretiyle fazla mesai ücreti alacağının bulunduğu; davacının sair taleplerinin yerinde olmadığı, gerekçesi ile davanın kısmen kabulüne, karar verilmiştir.
D) Temyiz:
Kararı davalı taraf vekili temyiz etmiştir.
E) Gerekçe:
1- Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2- Taraflar arasında davacının hak kazandığı fazla çalışma ücretlerinin ödenip ödenmediği hususunda uyuşmazlık vardır.
Fazla çalışma yaptığını iddia eden işçi bu iddiasını ispatla yükümlüdür. Ücret bordrolarına ilişkin kurallar burada da geçerlidir. İşçinin imzasını taşıyan bordro sahteliği ispat edilinceye kadar kesin delil niteliğindedir. Bir başka anlatımla bordronun sahteliği ileri sürülüp kanıtlanmadıkça, imzalı bordroda görünen fazla çalışma alacağının ödendiği varsayılır.
İmzalı ücret bordrolarında fazla çalışma ücreti ödendiği anlaşılıyorsa, işçi tarafından gerçekte daha fazla çalışma yaptığının ileri sürülmesi mümkün değildir. Ancak, işçinin fazla çalışma alacağının daha fazla olduğu yönündeki ihtirazi kaydının bulunması halinde, bordroda görünenden daha fazla çalışmanın ispatı her türlü delille yapılabilir. Bordroların imzalı ve ihtirazi kayıtsız olması durumunda, işçinin bordroda belirtilenden daha fazla çalışmayı yazılı belge ile kanıtlaması gerekir. İşçiye bordro imzalatılmadığı halde, fazla çalışma ücreti tahakkuklarını da içeren her ay değişik miktarlarda ücret ödemelerinin banka kanalıyla yapılması durumunda, ihtirazi kayıt ileri sürülmemiş olması, ödenenin üzerinde fazla çalışma yapıldığının yazılı delille ispatlanması gerektiği sonucunu doğurmaktadır.
Somut olayda, davalı tarafından dosyaya ibraz edilen ücret bordrolarının imzasız olduğu ancak fazla çalışma ücret tahakkuku bulunduğu görülmektedir. Bordrolar imzasız olsa da ücret bordrolarında tahakkuk ettirilen miktarların davacının banka hesabına yatırılarak ödendiğini görülmüş olup, bu dönemler için, yukarıdaki ilke kararında da açıklandığı üzere ödenenin üzerinde fazla çalışma yapıldığının yazılı delille ispatlanması gerektiği gözetilerek sonuca gidilmelidir.
Eksik inceleme ile karar verilmesi hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.
F) Sonuç:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebepten dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 27/10/2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.