YARGITAY KARARI
DAİRE : 9. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2012/38080
KARAR NO : 2014/30864
KARAR TARİHİ : 23.10.2014

MAHKEMESİ : ADANA 5. İŞ MAHKEMESİ
TARİHİ : 19/09/2012
NUMARASI : 2011/604-2012/466

DAVA :Davacı, kıdem tazminatı, ihbar tazminatı, genel tatil ücreti, fazla mesai ücreti, hafta tatili ücreti ile yıllık izin ücreti alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Yerel mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.
Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili; Müvekkilinin davalı işyerinde 01.04.2008 tarihinde ahşap kaplama ustası olarak çalışmaya başladığını, haksız olarak işten çıkartıldığı 05.07.2011 tarihine kadar çalıştığını, müvekkilinin maaşının aylık 1.500-TL olduğunu, servis-yemek ve diğer sosyal haklarının ödenmediğini, işyerinde mesainin sabah 07.00 akşam 19.00 arasında olduğunu, Cumartesi ve hafta sonları çalışmanın ve genel tatil günlerinde devam ettiğini, işini layıkıyla yapıp tüm emirlere riayet ettiğini iddia ederek, ödenmeyen kıdem tazminatından 1.000,00-TI, ihbar tazminatından 1.000.00-TL, genel tatil çalışmaları için 100.00-TL, fazla mesai ücretinden 100,00-TL. hafta sonu ücret alacağından 100,00-11 ve yıllık izin ücretinden 100,00-TL olmak üzere toplam 2.400,00-TL’nin ödenmesini talep etmiştir.
B) Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili; davacının 06.07.2011 tarihinde ise kendi isteği ile işyerine gelmediğinden kıdem ve ihbar tazminatına hak kazanmadığını, davacının 06.07.2011-07.07.2011 ve 08.07.2011 tarihlerinde izin almaksızın işe gelmediğini, bu durumun şirket müdürü tarafından düzenlenen tutanak ile tespit edildiğini, bunun üzerine davacıya 11.07.2011 tarihli ihtarnamenin gönderildiğini, ancak davacı işçinin bu ihtara cevap vermediği gibi işe devamda etmediğini bunun zımni istifa olarak addedilmesi gerektiğini, , davacının Adana Mobilyacılar sitesinde dükkân açarak kendi işini yaptığını, işyerinde çalışmanın haftanın 5 günü 08.00-17.30 arasında olduğunu, Cumartesi ise 08.00-13.15 arasında çalışıldığını. 1.5 saatlik yemek molasının uygulandığını, fazla çalışılan saatlerin ücretinin ise davacının Finansbank’taki hesabına yatırıldığını, genel tatil günlerinde çalışma olduğunda çift yevmiye ödendiğini, davacının hak kazandığı yıllık izinlerini kullandığını bu konuda işyeri kayıtlarının bulunduğunu savunarak davanın reddini talep etmiştir.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
D) Temyiz:
Kararı, davalı avukatı temyiz etmiştir.
E) Gerekçe:
A-Temyiz defterine kaydedilmeyen ve harcı da yatırılmayan davacı vekilinin cevap yoluyla yaptığı temyiz talebinin reddine;
B-Davalı temyizine gelince;
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Davacı, iş akdinin haksız feshedildiğini iddia etmiş, davalı işveren, davacının ayrıca dava açan 4 arkadaşı ile birlikte işyerini terk edip kendilerine işyeri açtıklarını, bu nedenle ihbar tazminatına hak kazanamayacaklarını savunmuştur. Mahkemece tanıklar dinlenmekle birlikte, davalının bu savunması yeterince araştırılmamıştır.
Mahkemece yapılacak iş, davacı ile işten çıkartılan diğer 4 arkadaşının (Osman İnceoğlu, Ali Dertli, H.. K.., A.. K..) birlikte işyeri açıp açmadığı hususunda gerekirse zabıta marifeti ile araştırma yapılarak, sonucuna göre feshin kimin tarafından nasıl yapıldığını belirlemektir. Davacıya aynı anda iş akdi sona eren A.. K..’ın Adana 1. İş Mahkemesi’nin 2011/575 esas ve 2013/40 karar sayılı dosyası ile açtığı davaya ilişkin mahkeme kararı ile H.. K..’ün Adana 4. İş Mahkemesi’nin 2011/576 esas ve 2013/35 karar sayılı dosyası ile açtığı davaya ilişkin mahkeme kararı, 7. Hukuk Dairesi tarafından aynı nedenle bozulmuştur. Fesih açısından mahkemece eksik araştırma ile karar verilmesi hatalıdır.
3- Hükmedilen miktarların net mi yoksa brüt mü olduğunun hükümde belirtilmemesinin infazda tereddüde yol açacağının düşünülmemesi de hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.
F) Sonuç:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı nedenlerden dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 23.10.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.