YARGITAY KARARI
DAİRE : 9. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2012/38069
KARAR NO : 2014/31059
KARAR TARİHİ : 27.10.2014
MAHKEMESİ : BAKIRKÖY 9. İŞ MAHKEMESİ
TARİHİ : 13/09/2012
NUMARASI : 2010/277-2012/503
DAVA :Davacı, kıdem tazminatı, ihbar tazminatı, fazla mesai ücreti, yıllık izin ücreti, ulusal bayram ve genel tatil ücreti, asgari geçim indirimi ile ücret alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Yerel mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.
Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı, iş akdinin işveren tarafından haksız olarak feshedildiğini ileri sürerek kıdem ve ihbar tazminatları ile fazla mesai, yıllık izin, ulusal bayram genel tatil, ücret ve asgari geçim indirimi alacaklarının davalıdan tahsilini talep etmiştir.
B) Davalı Cevabının Özeti:
Davalı, davacının iş sözleşmesindeki hükme rağmen görevlendirmeyi kabul etmeyerek işi terk ettiğini savunarak davanın reddine karar verilmesini talep etmişlerdir.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak, davacının iş akdini feshinin haklı olduğu gerekçesiyle kıdem tazminatı ile yıllık izin, ulusal bayram genel tatil taleplerinin kabulüne, fazla mesai talebinin kısmen kabulüne, ihbar tazminatı, ücret ve asgari geçim indirimi taleplerinin reddine karar verilmiştir.
D) Temyiz:
Kararı davalı temyiz etmiştir.
E) Gerekçe:
1- Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı, kanuni gerektirici sebeplere göre davalının aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2- Hizmet süresi konusunda taraflar arasında uyuşmazlık bulunmaktadır.
Davacı 10.09.2006 tarihinde çalışmaya başladığını iddia etmiş, davalı 26.10.2007 tarihinde çalışmaya başladığını savunmuştur. Mahkemece tanık beyanlarına itibar edilerek davacının 10.09.2006 tarihinde çalışmaya başladığı kabul edilmiştir. Beyanları hükme esas alınan davacı tanıklarından D.. Ö.. 25.08.2007 tarihinde, S.. Ş.. 12.10.2008 tarihinde, C.. G.. ise 2009 yılının 10. ayında çalışmaya başladığını beyan etmişlerdir. Tüm tanıklar davacının işe başladığını iddia ettiği tarihten sonra işe girmiş olup, işe giriş tarihi yönünden görgüye dayalı bilgileri bulunmadığından beyanlarına itibar edilemez. Davacı, çalışma süresi açısından resmi kayıtların aksini ispat edemediğinden çalışma süresinin kayıtlara göre esas alınması gerekirken yanılgılı değerlendirme ile tanık beyanlarına göre belirlenmesi hatalıdır.
3- Davacı işçinin fazla mesai ve ulusal bayram genel tatil ücreti isteklerinin kabulüne karar verilmiştir.
Fazla mesai ve ulusal bayram genel tatillerde çalışmanın uzun bir süre için hesaplanması ve miktarın yüksek çıkması halinde Yargıtay’ca son yıllarda takdiri indirim yapılması gerektiği hususu istikrarlı uygulama halini almıştır (Yargıtay 9.HD. 11.2.2010 gün 2008/17722 E, 2010/3192 K; Yargıtay, 9.HD. 18.7.2008 gün 2007/25857 E, 2008/20636 K.). Ancak fazla çalışmanın tanık anlatımları yerine yazılı belgelere ve işveren kayıtlarına dayanması durumunda böyle bir indirime gidilmemektedir.
Bu nedenle, davacının takdiri delil niteliğindeki tanık beyanları ile kanıtlanan fazla mesai ve ulusal bayram genel tatillerdeki çalışma ücretlerinden uygun bir oranda takdiri indirim yapılmaması hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.
F) Sonuç:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebeplerden dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 27.10.2014 gününde oybirliğiyle karar verilmiştir.