YARGITAY KARARI
DAİRE : 9. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2012/38039
KARAR NO : 2014/28040
KARAR TARİHİ : 24.09.2014
MAHKEMESİ : GÜMÜŞHACIKÖY ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ (İŞ)
TARİHİ : 25/07/2012
NUMARASI : 2011/34-2012/151
DAVA :Davacı, yıllık izin ücreti, fazla mesai ücreti, ikramiye ile emekli harcırahı alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Yerel mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.
Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
A) Davacı İsteminin Özeti
Davacı vekili; müvekkilinin Gümüşhacıköy Belediyesinde 25/08/1989 tarihinden 14/01/2011 tarihine kadar işçi olarak çalışmakta iken 14/01/2011 tarihinde emekli olduğunu, taraflar arasında imzalanan TİS madde 38’e göre her isçiye yılda 30’ar günlük ücretleri tutarında 2 defa ikramiye verilmesinin kararlaştırılmasına rağmen müvekkiline 01/01/2005 ve 14/01/2011 tarihleri arası ikramiyelerinin ödenmediğini, bunun yanı sıra emekliye ayrıldıktan sonra verilen yol harcırahının ödenmediğini ve yıllık izinlerinin de kullandırılmadığını belirterek; davalarının kabulü ile fazlaya ve faize ilişkin her türlü talep ve dava hakları saklı kalmak kaydıyla 01/01/2005 ve 14/01/2011 yılları arası fazla mesai alacağının, 25/08/1989 ve 14/01/2011 yılları arası kullandırılmayan yıllık ücretli izin alacağının, emekli işçilere verilen yol harcırahı ücretinin, 01/0l/2005 ve 14/01/2011 yılları arası ödenmeyen ikramiye alacağının, hakkın doğum tarihinden tahsil tarihine kadar geçecek süre zarfında taraflar arasında imzalanan TİS’in 48. maddesi uyarınca Bankalarca ilan edilen ve M.. Bankasına bildirdikleri en yüksek işletme kredisi faiz oranı üzerinden faizi ile birlikte davalıdan tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
B) Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili; davanın reddini savunmuştur.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
D) Temyiz:
Kararı, davalı vekili temyiz etmiştir
E) Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillere kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir
2-Somut olayda; davacı işçinin fazla çalışma ücreti isteklerinin kabulüne karar verilmiştir.
Fazla çalışmaların uzun bir süre için hesaplanması ve miktarın yüksek çıkması halinde Yargıtay’ca son yıllarda hakkaniyet indirimi yapılması gerektiği istikrarlı uygulama halini almıştır (Yargıtay 9.HD. 11.2.2010 gün 2008/17722 E, 2010/3192 K; Yargıtay, 9.HD. 18.7.2008 gün 2007/25857 E, 2008/20636 K.). Ancak fazla çalışmanın tanık anlatımları yerine yazılı belgelere ve işveren kayıtlarına dayanması durumunda böyle bir indirime gidilmemektedir.
Dosyada mevcut davacı işçiye ait ait puantajlar çalışılan günlere ilişkin olup, çalışma saatlerini ihtiva etmemektedir. Fazla mesainin ispatı tanık beyanları ile yapılmıştır.Buna göre bilirkişi tarafından hesaplanan fazla çalışma ücretinden takdiri indirim yapılması gerekirken, hatalı değerlendirme ile yazılı şekilde hüküm kurulması isabetli olmamıştır.
F) Sonuç:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebepten dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 24/09/2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.