YARGITAY KARARI
DAİRE : 9. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2012/36818
KARAR NO : 2014/31787
KARAR TARİHİ : 30.10.2014
MAHKEMESİ : ANTALYA 1. İŞ MAHKEMESİ
TARİHİ : 11/07/2012
NUMARASI : 2011/658-2012/493
DAVA :Davacı, eğitim tazminatı alacağının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Yerel mahkeme, isteği hüküm altına almıştır.
Hüküm süresi içinde davalı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı şirket , davalı işçiye eğitim seminerleri verildiğini, ancak davacının eğitim aldıktan sonra, hizmet sözleşmesinin 8/g maddesinde belirtilen 3 yıllık süre dolmadan 24.04.2011 tarihinde istifa ederek ayrıldığını, iddia ederek işverence yapılan eğitim giderlerinin tahsilini istemiştir.
B) Davalı Cevabının Özeti:
Davalı işçi ise davanın reddini istemiştir.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak,davanın kabulüne karar verilmiştir.
D) Temyiz:
Kararı davalı temyiz etmiştir.
E) Gerekçe:
Uyuşmazlık işçiye verilen eğitim karşılığında yapılan masraflardan işçinin sorumlu olup olmayacağı noktasında toplanmaktadır.
Dava, işçiye verilen eğitim giderlerinin ödetilmesi isteğine ilişkindir.
İşverence işçiye verilen eğitim, işçinin işyerinde mal ve hizmet üretimine katkı sağlaması sebebiyle işveren yararına olmakla birlikte, verilen eğitim sayesinde işçi daha nitelikli hale gelmekte ve ileride daha kolay iş bulabilmektedir. Bu nedenle işçiye masrafları işverence karşılanmak üzere verilen eğitim karşılığında, işçinin belirli bir süre çalışmasının kararlaştırılması mümkündür. İşçinin de verilen eğitim karşılığında işverene belirli bir süre iş görmesi, işverene olan sadakat borcu kapsamında değerlendirilmelidir. Verilen eğitimin karşılığında yükümlenilen çalışma süresinin de eğitimin türü ve masrafları ile uyumlu olması gerekir. Buna karşın, işçiye 4857 sayılı İş Kanununun 78 inci ve devamı maddelerine göre, iş sağlığı ve güvenliği önlemleri kapsamında verilmesi gereken eğitimlere ait giderler istenemez.
İşçiye verilen eğitimin karşılığında işverence yapılan masraflar o işçiye özgü olmalı ve yazılı delille ispatlanmalıdır. İşverenin toplu olarak verdiği eğitimler sebebiyle yapmış olduğu giderlerin işçi başına düşen tutarı, aynı dönemde eğitim alan işçi sayısına bölünmek suretiyle belirlenir. İşçiye verilen eğitim ile ilgili olduğu belirlenmeyen giderlerden işçi sorumlu olmaz.
İşyerinin devri halinde de işçinin eğitim gideri karşılığında belirli bir süre çalışma yükümü devam eder. Bu konuda yükümlülüğün ihlali halinde devralan işverenin de eğitim giderlerini talep hakkı bulunmaktadır.
İşçinin geçici iş ilişkisi kapsamında çalıştırıldığı süre de eğitim karşılığı yükümlü olduğu çalışma süresinden sayılır.
İşverence işçi adına yapılan eğitim giderlerinin tamamı yerine, işçinin çalıştığı ve çalışması gereken sürelere göre oran kurularak indirim yapıldıktan sonra kalan miktarının tahsiline karar verilmesi gerekir. Gerçekten işçi, eğitimden sonra çalışmayı yükümlendiği sürenin bir kısmında çalışmış ise işverene bu konuda katkı sağlamış olmaktadır. İşçinin yükümlü olduğu sürenin tamamında çalışılmış olunması halinde ise, işverence eğitim giderleri istenemez (Yargıtay 9.HD. 6.10.2008 gün 2007/27538 E, 2008/25446 K.).
Somut olayda, dosya içeriğinde davacı şirket adına muhtelif tarihlerde kesilmiş konaklama bedeline ilişkin faturalar mevcuttur. Ana Turizm AŞ tarafından düzenlenen yazıda ise aralarında davalının da olduğu 25 kişinin 28.3.2010- 29.5.2010 tarihleri arasında otellerinde konakladığı belirtilmiştir. Dava dışı firma tarafından davacı adına kesilen faturalar örneğin 28.3.2010-5.4.2010 arası için 1751 konaklama açıklaması ile yemek + konaklama bedeli olarak KDV dahil 95 175.86 TL olarak , 5.4.2010- 12.4.2010 arası 1560 konaklama açıklaması ile yemek + konaklama bedeli olarak KDV dahil 86 033.60 TL olarak kesilmiştir. Bu şekilde 6 adet daha fatura mevcuttur.
Bilirkişi raporunda 25 kişiye eğitim verildiği kabul edilerek tüm faturalardaki toplam miktar 25 e bölünmek suretiyle 1 kişi için yapılan eğitim gideri bulunduğu belirtilmiştir.
Dosya içeriğine sunulan deliller eksik olduğu gibi bu haliyle yapılan hesaplama da hatalıdır.
Davalıya hangi tarihlerde ne şekilde eğitim verildiği, eğitim verildiği tarihlerde kaç kişinin davalı ile birlikte aynı eğitimi aldığı tereddüte yer vermeyecek şekilde belirlenmemiştir.
Mahkemece yapılacak iş yukarı da ilke kararımızda da belirtildiği şekilde davalıyla aynı eğitime kaç kişinin katıldığı somut olarak belirlenmeli, faturalarda yazılı miktarların davalıya verilen eğitim ile ilgili olduğu tespit edilmeli, söz konusu harcamaların eğitim amaclı olup olmadığı da açıklığa kavuşturulmalıdır. Yazılı şekilde eksik inceleme ile karar verilmesi hatalıdır.
F) Sonuç:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebepten dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 30.10.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.