YARGITAY KARARI
DAİRE : 9. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2012/35472
KARAR NO : 2014/31881
KARAR TARİHİ : 30.10.2014
MAHKEMESİ : ANKARA 6. İŞ MAHKEMESİ
TARİHİ : 06/06/2012
NUMARASI : 2010/302-2012/419
DAVA :Davacı, kıdem tazminatı, ihbar tazminatı, fazla mesai ücreti, yıllık izin ücreti, ulusal bayram ve genel tatil ücreti, bayram tatil ücreti, hafta tatil ücreti alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Yerel mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.
Hüküm süresi içinde taraflar avukatlarınca temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili; Müvekkilinin davalı işverenliğin Ankara’ daki bulunan işyerinde 01.01.1992- 30.04.1996 tarihleri arasında soğuk demirci olarak, Gümüşhane’deki işyerinde ise 01.05.1996- 18.02.2010 tarihlerinde idari işler sorumlusu olarak 1.1.1992 ile 8.02.2010 tarihleri arasında aralıksız olarak 18 yıl 1 ay 17 gün çalıştığını, son net ücretinin 1.200 TL olduğunu, işverence tazminatlarının bankaya yatırıldığını ve işine son verildiğinin bildirildiğini, kendisinin de davalıya noter aracılığıyla işçilik alacaklarının aldığı gerçek ücret üzerinden hesaplanarak kendisine ödenmesini isteğini ancak bir karşılık alamadığını iddia ederek, kıdem ve ihbar tazminatı, fazla mesai, yıllık izin, hafta tatili ve bayram tatili alacaklarının davalıdan tahsilini talep etmiştir.
B) Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili; zamanaşımı itirazında bulunarak, davacının banka hesabına 16.087,69 TL gönderildiğini, şantiyede 15 Kasım-15 Nisan ayları arasında iş olmadığı halde davacının çalıştırılmaya devam edildiğini, kendi istediği vakit işe gelip gittiğini, iş akdinin emeklilik nedeniyle sona erdiğini savunarak davanın reddini talep etmiştir.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
D) Temyiz:
Kararı, taraflar temyiz etmiştir.
E) Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre davalının tüm, davacının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Davacı, davalı işyerinde 01/01/1992-18/02/2010 tarihleri arasında kesintisiz çalıştığını iddia ederek kıdem ve ihbar tazminatları ile diğer işçilik alacaklarını talep etmiş; davalı işveren, davacının 21/09/2009 tarihinde emekli olduğunu, daha sonra çalışmasının olmadığını savunmuş, mahkemece davacının hizmet akdinin 21/09/2009 tarihinde emeklilik nedeniyle sona erdiği kabul edilerek hüküm kurulmuştur.
Dosyada mevcut bilgi ve belgelerden, özellikle 22/01/2010 tarihli jandarma tutanağından, davacının davalı işyerinde emeklilik sonrasında kesintisiz olarak çalışmaya devam ettiği, iş akdinin davalı işveren tarafından 18/02/2010 tarihinde sona erdirildiği ve aynı tarihte davacı hesabına kıdem tazminatı ve yıllık izin ücreti yatırıldığı anlaşılmıştır.
Davacının hizmet akdi, yaşlılık aylığı bağlandıktan sonra kesintisiz olarak devam ettiğinden ve 18/02/2010 tarihinde yapılan feshin haklı bir nedeni bulunmadığından, davacının hizmet akdinin 18/02/2010 tarihine kadar devam ettiği, bu tarihte işverence haksız olarak feshedildiği, işverenin haksız feshi nedeniyle davacının kıdem tazminatı ve diğer işçilik alacaklarının 18/02/2010 tarihine kadar hesaplanması gerektiği ve bildirimsiz fesih nedeniyle ihbar tazminatının kabulü gerektiği anlaşıldığından kararın bozulması gerekmiştir.
F) Sonuç:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı nedenlerden dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 30.10.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.