Yargıtay Kararı 9. Hukuk Dairesi 2012/34654 E. 2014/28518 K. 29.09.2014 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 9. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2012/34654
KARAR NO : 2014/28518
KARAR TARİHİ : 29.09.2014

MAHKEMESİ : ADANA 6. İŞ MAHKEMESİ
TARİHİ : 26/09/2012
NUMARASI : 2012/649-2012/59

DAVA :Davacı, fazla mesai ücreti alacağının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Yerel mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.
Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili, müvekkilinin 03/11/2001-26/10/2011 tarihleri arasında çalıştığını, iş akdinin davalı tarafından haksız olarak feshedildiğini, davacının fazla mesai yaptığını ancak ücretlerinin ödenmediğini belirterek fazlaya dair hakları saklı tutularak 9.000,00 TL fazla mesai ücreti alacağının davalıdan tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
B) Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili, davacının kıdem ve ihbar tazminatlarının ödendiğini, davacının 08.00 – 18.30 saatleri arasında çalıştığını, yıllın belirli aylarında ve zamanlarında yapılan fazla mesailerin ücretlerinin ödendiğini belirterek zamanaşımı itirazında bulunarak davanın reddini talep etmiştir.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan deliller ve bilirkişi raporuna dayanılarak; davacının davalı işyerinde 03/11/2001 – 26/10/2011 tarihleri arasında çalıştığı, 25/05/2012 tarihli raporda açıklandığı üzere davacının yaptığı fazla çalışmalar karşılığında fazla çalışma ücretine hak kazandığı, fazla çalışma yapıldığının davacı tarafından ispat edildiği, fazla çalışma ücretinin ödendiğini ispat yükümlülüğü kendisine düşen davalının yapılan fazla çalışmaların ücretinin ödendiğini usulüne uygun olarak yazılı şekilde ispat edemediği belirtilerek takdiren 40 oranında hakkaniyet indirimi yapılarak davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
D) Temyiz:
Kararı davalı vekili temyiz etmiştir.
E) Gerekçe:
1- Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2- Davacının fazla çalışma iddiası ile açtığı iş bu davada, mahkemece gerekçesi açıklanmadan 25/05/2012 tarihli bilirkişi raporuna itibar edilerek fazla çalışma ücret alacağına hükmedilmiştir.
Hükme dayanak bilirkişi raporunda davacının haftada 18 saat fazla çalışma yaptığı kabul edilerek hesaplama yapılmışsa da bu hesap tarzı davacının Adana 2. İş Mahkemesinin 2011/1054 Esas sayılı dosyasının 20/09/2012 tarihli oturumundaki tanık olarak verdiği beyanına aykırıdır.
Davacının mahkeme huzurunda verdiği ifadesi bağlayıcı olup fazla çalışmanın haftada 6 gün 07.30-19.00 saatleri arasında 1,5 saatlik ara dinlenmeye göre hesaplanıp, % 40 takdiri indirim uygulanmak suretiyle karar verilmesi gerekirken, davacının mahkeme huzurundaki ifadesi değerlendirilmeden yazılı şekilde karar verilmesi hatalıdır.
F) Sonuç:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebepten dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 29.09.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.