YARGITAY KARARI
DAİRE : 9. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2012/34490
KARAR NO : 2014/27318
KARAR TARİHİ : 19.09.2014
MAHKEMESİ : SİLİFKE 1. ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ (İŞ)
TARİHİ : 09/05/2012
NUMARASI : 2010/207-2012/268
DAVA :Taraflar arasındaki, kıdem tazminatı, ihbar tazminatı, izin ücreti, fazla mesai ücreti, hafta tatili ücreti ile genel tatil ücreti alacaklarının ödetilmesi davasının yapılan yargılaması sonunda; ilamda yazılı nedenlerle gerçekleşen miktarın faiziyle birlikte davalıdan alınarak davacıya verilmesine ilişkin hükmün süresi içinde duruşmalı olarak temyizen incelenmesi davalıca istenilmesi üzerine dosya incelenerek işin duruşmaya tabi olduğu anlaşılmış ve duruşma için 19.09.2014 Cuma günü tayin edilerek taraflara çağrı kağıdı gönderilmişti. Duruşma günü yapılan tebligata rağmen taraflar adına kimse gelmediğinden incelemenin evrak üzerinde yapılmasına karar verildikten sonra duruşmaya son verilerek Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor sunuldu, dosya incelendi gereği konuşulup düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı, davalı işyerinde pompacı olarak 27.11.2000-29.09.2009 tarihleri arasında çalıştığını, iş sözleşmesinin işverence haksız olarak feshedildiğini ileri sürerek, kıdem ve ihbar tazminatları ile yıllık ücretli izin, fazla çalışma, hafta ve genel tatil alacaklarını istemiştir.
B) Davalı Cevabının Özeti:
Davalı, davanın reddini istemiştir.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak, davalının iş sözleşmesini feshetmekte haksız olduğu, davacının fazla çalışma, hafta ve genel tatil çalışması yaptığı ancak karşılığının ödenmediği, izin alacağı bulunduğu gerekçesiyle davanın kabulüne karar verilmiştir.
D) Temyiz:
Kararı davalı temyiz etmiştir.
E) Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Davacı, davalı işyerinde 27.11.2000-29.09.2009 tarihleri arasında çalışmıştır. Davacı, çalıştığı dönemin 8 tam yılı için yıllık izin alacağına hak kazanmıştır. Mahkemece hükme esas alınan bilirkişi raporunda davacının her yıl için 20 gün izne hak kazandığı belirtilerek 160 gün üzerinden yıllık izin alacağı hesaplanmıştır. Dosya içindeki kayıtlara göre davacı 1973 doğumludur. Davacının çalışma döneminin bir kısmı 1475 sayılı İş Kanunu bir kısmı ise 4857 sayılı İş Kanunu kapsamında kalmaktadır. Bu durumda mahkemece gerekirse bilirkişiden ek rapor alınmak suretiyle davacının hak kazandığı yıllık izin alacağı ilgili yasalara göre doğru bir şekilde hesaplanarak hüküm altına alınmalıdır.
F) Sonuç:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebepten dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 19.09.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.