Yargıtay Kararı 9. Hukuk Dairesi 2012/33977 E. 2014/27463 K. 22.09.2014 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 9. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2012/33977
KARAR NO : 2014/27463
KARAR TARİHİ : 22.09.2014

MAHKEMESİ : BAKIRKÖY 7. İŞ MAHKEMESİ
TARİHİ : 04/10/2012
NUMARASI : 2011/417-2012/551

DAVA :Davacı, kıdem tazminatı, fazla mesai ücreti, milli bayram ile dini bayram ücreti alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Yerel mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.
Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I
A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı, davalı şirkete ait işyerinde 11/10/2008-05/04/2011 tarihleri arasında garson olarak çalıştığını, çalışma şartlarının değiştirilmesi taleplerinin kabul olunmadığını, prim ödeme gün sayısını doldurmasına ve kurumdan aldığı kıdem tazminatına hak kazandığına dair yazı sunmasına rağmen kıdem tazminatı, fazla mesai, dini ve milli bayram çalışmalarına ilişkin ücretlerinin ödenmediğini iddia ederek, kıdem tazminatı, fazla mesai ücreti, milli bayram ve dini bayram ücret alacaklarının tahsilini istemiştir.
B) Davalı Cevabının Özeti:
Davalı, mahkemece tespit olunacak kıdem tazminatı tutarının davacıya ödeneceğini, ancak davacının çalıştığı süreler göz önüne alınarak dini-milli bayram ve fazla mesai alacaklarının bordro mukabilinde ödendiğini belirterek bu alacak kalemleri yönünden davanın reddini istemiştir.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak, davacının fazla mesai yaptığı, dini ve milli bayramlarda çalıştığı belirtilerek, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
D) Temyiz:
Kararı davalı vekili temyiz etmiştir.
E) Gerekçe:
1.Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2.Mahkemece davacının fazla çalışma yaptığı kabul edilerek bilirkişi raporuna itibarla fazla çalışma ücretine hükmedilmişse de, bu sonuç eksik araştırmaya dayandığı gibi dosya kapsamına da uygun değildir.
Davacı taraf, tanık dinletmemiş ve fazla çalışmaya ilişkin herhangi bir belge sunmamıştır. Bu nedenle fazla çalışma olup olmadığı davalı tanıkları beyanları dikkate alınarak değerlendirilmek zorundadır.
Davalı tanıkları, günde 9 saat, 1-1,5 saat ara dinlenmesi ile haftada 5 gün tam, cumartesi günleri yarım gün çalıştıklarını söylemişlerdir. Günlük 9 saat çalışmanın ara dinlenme dışında olup olmadığı belli değildir. Ayrıca cumartesi günleri çalışmanın hangi saatler arasında yapıldığıda açıklattırılmamıştır.
Mahkemece yapılacak iş, her iki davalı tanığı yeniden celp edilerek, sabah işe başlama, akşam işin bitiş saatini açıklatıp yemek molasının ve çay molasının kaçar dakika olduğu belirlenip özelikle cumartesi günü çalışmasının sabah kaçta başlayıp kaçta sona erdiği, cumartesi günü çalışması sırasında yemek/çay molası olup olmadığı netleştirilip fazla çalışma olup olmadığını belirlemektir.
Mahkemece ek rapor alınırken özellikle tüm çalışma dönemini kapsar şekilde davacıya ait banka hesap ekstresi getirtilip fazla çalışma yapılıp ödeme yapılan ayların dışlanıp dışlanmayacağı da değerlendirilmelidir. Mahkemece eksik araştırma ve inceleme ile hüküm tesisi hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ:Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebeplerden BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgilisine iadesine, 22/09/2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.