YARGITAY KARARI
DAİRE : 9. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2012/27577
KARAR NO : 2014/27545
KARAR TARİHİ : 22.09.2014

MAHKEMESİ : BAKIRKÖY 8. İŞ MAHKEMESİ
TARİHİ : 25/04/2012
NUMARASI : 2009/820-2012/264

DAVA :Davacı, kıdem tazminatı, ihbar tazminatı, fazla mesai ücreti, izin ücreti ile ücret alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Yerel mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.
Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı, davalıya ait işyerinde şoför olarak çalışırken iş sözleşmesinin işverence haksız şekilde fesh edildiğini ileri sürerek, kıdem ve ihbar tazminatı ile fazla çalışma, bir kısm aylık ücret ve yıllık izin ücreti alacaklarının tahsilini, istemiştir.
B) Davalı Cevabının Özeti:
Davalı, davacının 20.10.2005 tarihinde kendi isteği ile işten ayrıldığını, 22.11.2005 tarihinde yeniden çalışmaya başladığını, 30.06.2009 – 01.07.2009 – 02.07.2009 tarihlerinde izinsiz ve mazeretsiz olarak işe gelmediğini, davacının 19.06.2009 tarihinde kasa şefi G.. K..’dan şoför olarak çalıştığı araca mazot alacağını söyleyerek 100.00 TL aldığını, mazotun 21.06.2009 tarihinde saat 23.23 te düzenlendiğinin anlaşıldığını, bu konuda savunması istenen davacının savunma vereceğini belirterek iş yerini terk ettiğini, işe davet edilen davacının iş yerine gelmediğini, davacının iş yerine kendi isteği ile gelmediğinden kıdem ve ihbar tazminatına hak kazanmadığını, tazminat ve alacak istemlerinin haksız olduğunu, zamanaşımı süresinin de dikkate alınması gerektiğini savunarak, davanın reddini istemiştir.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak, davacının davalı işyerinde 30.05.1998 – 28.06.2009 tarihleri arasında 11 yıl 29 gün çalıştığı, yaptığı iş, işin niteliği, kıdemi, tanık beyanı, emsal ücret araştırmasına göre en son 700.00 TL net ücret ile çalıştığı, davacının hiçbir hakkını almaksızın iş yerini terk etmesi ve işine gelmemesinin hayatın olağan akışına aykırı olduğu, iş akdinin haklı nedenle fesh edildiği hususun da işverence ispat edilemediği, bu şekilde davacının kıdem ve ihbar tazminatına hak kazandığı, yine fazla çalışma ve yıllık izin ücreti alacaklısı da oduğu gerekçesi ile davanın kısmen kabulüne, karar verilmiştir.
D) Temyiz:
Kararı davalı taraf vekili temyiz etmiştir.
E) Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2- Taraflar arasında olağan dışı yapılan fazla çalışmanın ispatı hususunda uyuşmazlık vardır.
Davacı iddiasını destekleyen davacı tanıklarından biri 2005 yılında, diğeri ise 2007 yılında işyerinden aydrıldıklarını beyan etmişlerdir. Tanıklar işyerinden ayrıldıklarına göre ayrılma tarihlerinden sonraki çalışma düzenini bilemezler. Bu nedenle sonraki tarihler için davalı tanıklarını beyanları dikkate alınmalıdır. Mahkemece bu husus göz ardı edilerek tüm hesaplama döneminde davacı tanıklarının beyanlarına itibar edilmesi hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.
F) Sonuç:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebepten dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 22/09/2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.