YARGITAY KARARI
DAİRE : 9. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2012/24862
KARAR NO : 2014/23875
KARAR TARİHİ : 09.07.2014
MAHKEMESİ : KİRAZ ASLİYE HUKUK (İŞ) MAHKEMESİ
TARİHİ : 28/03/2012
NUMARASI : 2011/147-2012/72
DAVA :Davacı, kıdem tazminatı, ihbar tazminatı, izin ücreti, fazla mesai ücreti, hafta tatili ücreti, ulusal bayram ve genel tatil ücreti alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Yerel mahkeme, isteğin reddine karar vermiştir.
Hüküm süresi içinde davacı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
Mahkemece yapılan yargılama sonunda davacının süt toplama işinde çalıştığı, tarım işinde çalışması nedeni ile 4857 sayılı İş Kanunu kapsamında kalmadığı, bu yasadan kaynaklanan alacakları isteyemeyeceği, alacaklarını ispat edemediği gerekçesi ile davanın reddine karar verilmiştir.
4857 sayılı İş Kanununun 1 inci maddesinin ikinci fıkrası gereğince, 4 üncü maddedeki istisnalar dışında kalan bütün işyerlerine, işverenler ile işveren vekillerine ve işçilerine, çalışma konularına bakılmaksızın bu Kanunun uygulanacağı belirtilmiştir.
İş Mahkemelerinin bulunmadığı yerlerde iş davalarına bakmak üzere bir asliye hukuk mahkemesi görevlendirilir. İş davalarına bakmakla görevli asliye hukuk mahkemesine açılan dava “iş mahkemesi sıfatıyla” açılmamış ise, mahkeme görevsizlik kararı veremez. Bu durumda asliye hukuk mahkemesi tarafından, verilecek bir ara kararı ile davaya “iş mahkemesi sıfatıyla ” bakmaya devam olunur.
Davanın, İş Kanunu kapsamı dışında kalması halinde, dava dilekçesinin görev nedeniyle reddi ve dosyanın görevli hukuk mahkemesine gönderilmesine karar verilmesi gerekir. Davanın esastan reddi usule aykırıdır.
5521 sayılı İş Mahkemeleri Kanununun 1 inci maddesi uyarınca, İş Kanununa göre işçi sayılan kimselerle işveren veya işveren vekilleri arasında, iş akdinden veya İş Kanununa dayanan her türlü hak iddialarından doğan hukuk uyuşmazlıklarının çözüm yeri iş mahkemeleridir.
İş Kanununun 4 üncü maddesinin birinci fıkrasının (b) bendi uyarınca, 50’den az işçi çalıştırılan (50 dahil) tarım ve orman işlerinin yapıldığı işyerlerinde veya işletmelerinde bu Kanun hükümleri uygulanmaz. İşçi tarım ve orman işlerinin yapıldığı bir işyerinde çalışıyor ise, bu işçi ile işveren ararındaki uyuşmazlığın iş mahkemesi yerine görevli hukuk mahkemesine çözümlenmesi gerekir (Yargıtay 9.HD. 25.3.2008 gün 2007/ 9975 E, 2008/ 6368 K.).
Dosya içeriğine göre davacının süt toplama işi yaptığı, işyerinde 50’den az işçi çalıştığı ve davacının İş Kanunu kapsamına girmediği anlaşılmaktadır. Taraflar arasındaki uyuşmazlığın genel mahkemede çözümlenmesi gerekir. Mahkemece iş mahkemesi sıfatı ile uyuşmazlığa esastan karar verilmesi hatalıdır. Ara kararı ile genel mahkeme sıfatı ile bakılarak sonuca ulaşılması gerekir.
SONUÇ:
Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebepten BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 09.07.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.