YARGITAY KARARI
DAİRE : 9. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2012/24798
KARAR NO : 2014/10336
KARAR TARİHİ : 26.03.2014

MAHKEMESİ : ANTALYA 4. İŞ MAHKEMESİ
TARİHİ : 19/04/2012
NUMARASI : 2009/814-2012/324

DAVA :Davacı, kıdem tazminatı, ihbar tazminatı, bayram parası, fazla mesai ücreti, 2008 Aralık ayı ücreti, yıllık izin ücreti ile vergi iadesi alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Yerel mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.
Hüküm süresi içinde davacı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı, iş akdinin haksız ve ihbarsız olarak feshedildiğini ileri sürerek kıdem ve ihbar tazminatı ile fazla çalışma ücreti, genel tatil ücreti, yıllık ücretli izin ve ücret alacaklarının tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
B) Davalı Cevabının Özeti:
Davalı, davanın reddini talep etmiştir.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkeme, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanarak davanın kısmen kabulüne karar vermiştir.
D) Temyiz:
Kararı davacı temyiz etmiştir.
E) Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davacının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Taraflar arasında aylık ücret alacağının miktarı ve talep edilen döneme ilişkin ücret alacağına hak kazanılıp kazanılmadığı hususlarında uyuşmazlık bulunmaktadır.
Somut olayda; altı yılı aşkın kıdemi olan ve garson olarak çalışan davacı işçi, 1.500 TL net aylık ücret ile çalıştığını iddia etmiş, davalı işveren ise davacının asgari ücret ile çalıştığını savunmuştur.
Mahkemece, davalının savunmasına itibarla davacının asgari ücret ile çalıştığı kabul edilmiş ise de; davacı tanıklarının iddiayı doğrular mahiyetteki beyanları ile dosyada mevcut T..’in cevabî yazısı dikkate alındığında iddia olunan aylık 1.500 TL.’ lik ücretin ispat edildiğinin kabulü ile hesaplamanın buna göre yapılması gerekirken yazılı şekilde davacının asgari ücret ile çalıştığının kabulüne karar verilmesi isabetsizdir.
3-Öte yandan, davacının 2009 yılı Kasım ve Aralık aylarında ücretsiz izinde olduğuna ilişkin bilirkişi raporundaki tespite itibarla talep edilen ücret alacağı hesaplanmamış ise de; davacının dosyaya sunduğu ve teslim alan sıfatıyla imzaladığı 10 adet fatura ve irsaliyenin ücretsiz izine ilişkin döneme ait olması, ayrıca izin talebini havi dilekçede “özel sebeplerden
dolayı” şeklinde açıklama yapılmasına karşın davalının ekonomik sebeplerden dolayı tarafların anlaşması ile ücretsiz izin uygulaması olduğu yönündeki savunması, karşısında ücretsiz izine ilişkin dilekçesinin fiili durumu yansıtmadığı ortadadır.
Bu durumda, Mahkemece fiili duruma üstünlük tanınarak talep olunan ücret alacağının kabulü gerekirken, ücretsiz izin belgelerine itibarla yazılı şekilde talebin reddi hatalı olup, bozmayı gerektirmiştir.
F) Sonuç:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebeplerden dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 26.03.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.