YARGITAY KARARI
DAİRE : 9. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2012/2402
KARAR NO : 2014/6384
KARAR TARİHİ : 27.02.2014
MAHKEMESİ : İSTANBUL 1. İŞ MAHKEMESİ
TARİHİ : 26/10/2011
NUMARASI : 2009/1066-2011/923
DAVA :Davacı, kıdem tazminatı, ihbar tazminatı, yıllık izin ücreti, ücret, prim ücreti, fazla çalışma ücreti, hafta tatili ücreti ile ulusal bayram ve genel tatil ücreti alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Yerel mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.
Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili, müvekkilinin, davalının haksız eylemleri sonucunda işten haklı nedenle ayrılmak zorunda kaldığını iddia ederek, kıdem ve ihbar tazminatları ile ücret ve prim alacağı, yıllık izin, fazla çalışma-hafta tatili ile dini ve milli bayram ücreti alacaklarını istemiştir.
B) Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili, davacının iş akdinin 16-17 ve 18 Aralık 2009 tarihlerindeki devamsızlığı nedeniyle 24.12.2009 tarihli ihtarname ile İş Kanunu’nun 25/II-g maddesi uyarınca feshinin bildirildiğini savunarak, davanın reddini istemiştir.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak, davalının devamsızlığa dayalı fesih savunmasının, davacının 15.12.2009 tarihli fesih bildiriminden sonraki döneme ilişkin olduğu ve iş sözleşmesinin davacı feshi ile sona erdiği gerekçesiyle davacının kıdem tazminatı, ücret ve prim alacağı, yıllık izin üreti ile fazla çalışma ve genel tatil ücret alacakları hüküm altına alınmış, ihbar tazminatı ile hafta tatili ücreti istemlerinin ise reddine karar verilmiştir.
D) Temyiz:
Kararı davalı temyiz etmiştir.
E) Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2- Taraflar arasında maaş ve prim ödemeleri hususunda uyuşmazlık bulunmaktadır.
Davalı vekili bilirkişi raporuna itiraz dilekçesi ekinde banka yazısını sunmuş olup, işbu yazıda, toplu ödemelerde dekont üretilmediği belirtilerek maaş ödemesi olarak 14/12/2009’da 775,10 TL, 05.10.2009’da ise 1.459,98 TL ödeme yapıldığı yazılıdır. Davacı vekili de, buna karşı beyan dilekçesinde, 05.10.2009 tarihli ödemenin Eylül ayının maaş ve prim ödemesi olduğunu, 14/12/2009 tarihli ödemenin ise 2009 Yılı Ekim ve Kasım aylarının prim ödemesi olduğunu, bu nedenle sunulan dekontlarda belirtilen 14/12/2009 tarihli ödeme kalemini, prim ve maaş alacaklarının bir bölümüne mahsuben kabul ettiklerini belirttiği halde, davacının dilekçesindeki açıklama ve kabul göz önünde bulundurulmaksızın hüküm tesisi hatalıdır.
3- Kabule göre de, fazla mesai ücreti alacağına hükmedildiği halde kararın gerekçesinde fazla mesai ile ilgili davanın ispatlanamaması sebebiyle reddi gerektiğinin belirtilmesi hatalıdır.
F) Sonuç:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebeplerden dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 27.02.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.