YARGITAY KARARI
DAİRE : 9. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2012/18694
KARAR NO : 2014/21097
KARAR TARİHİ : 23.06.2014
MAHKEMESİ : ISPARTA İŞ MAHKEMESİ
TARİHİ : 23/01/2012
NUMARASI : 2010/9-2012/16
DAVA :Davacı, kıdem tazminatı, ihbar tazminatı, fazla mesai ücreti, ücret alacağı, prim ücret alacağı ile yıllık izin ücreti alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Yerel mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.
Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
A)Davacı isteminin özeti:
Davacı vekili, davacının iş akdinin sebepsiz ve haksız feshedildiğini ve bir kısım işçilik alacaklarının ödenmediğini iddia ederek davalıdan tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
B)Davalı cevabının özeti:
Davalı usulüne uygun davetiye tebliğine rağmen herhangi bir savunmada bulunmamıştır.
C)Yerel Mahkeme kararının özeti:
Mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
D)Temyiz:
Karar süresi içinde davalı tarafından temyiz edilmiştir.
E)Gerekçe:
1- Davacının hizmet süresi hesaplanırken davalı işyerine giriş tarihinin 23/09/2008 tarihi olarak kabul edilmesi gerekirken SGK kaydındaki dava dışı 27157 sicil numaralı işyerinden çıkış tarihi olan 19/07/2008 tarihinin davalı işyerine giriş tarihi olarak kabul edilip, hizmet süresinin bu tarihe göre hesaplanması hatalı olup mahkemece bu yanlış değerlendirmeye itibar edilerek hüküm kurulması isabetsizdir.
2- Davacının iş akdinin haksız ve sebepsiz feshedilmesi nedeniyle kıdem tazminatı talebinin kabulüne karar verilmekle beraber fesih tarihinde kıdem tazminatı tavanı 2365, 16 TL olmasına rağmen bilirkişi raporunda davacının tazminata esas brüt ücretinin 2.499, 00 TL olduğu kabul edilerek hesap yapılmış ve kıdem tazminatı tavanı aşılmıştır, ayrıca bilirkişi raporunda hesap hatası yapılarak 3219,60 TL olan kıdem tazminatı 15.969,91 TL olarak hesaplanmıştır. Mahkemece yetersiz rapora göre hüküm kurulması isabetsizdir.
3- Davacı vekili tarafından fazla mesai, ücret ve prim alacağı talepleri atiye terk edildiğinden, bu hususta HMK.nun 123. Maddesi uyarınca davalı vekilinin açık rızası alınmadan yargılamaya devam edilip “karar verilmesine yer olmadığına” şeklinde hüküm kurulması hatalıdır.
F) Sonuç:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebeplerden dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 23.06.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.