Yargıtay Kararı 9. Hukuk Dairesi 2012/18551 E. 2014/20529 K. 19.06.2014 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 9. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2012/18551
KARAR NO : 2014/20529
KARAR TARİHİ : 19.06.2014

MAHKEMESİ : ÇORLU 1. İŞ MAHKEMESİ
TARİHİ : 03/04/2012
NUMARASI : 2009/360-2012/178

DAVA :Davacı ve karşı davalı, kıdem tazminatı, ücret alacağı, fazla çalışma ücreti, yıllık izin ücreti alacaklarının ödetilmesine, daval ve karşı davacı, ihbar tazminatı alacağının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Yerel mahkeme, asıl davayı kısmen hüküm altına almış, karşı davayı reddetmiştir.
Hüküm süresi içinde taraflar avukatlarınca temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi .. tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I
A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı, iş ortamındaki huzursuzluklar ve şirket yetkilisinin yakınlarının hakaretleri nedeniyle işten ayrılmak zorunda kaldığını ileri sürerek, kıdem tazminatı ile fazla çalışma, ücret ve yıllık izin ücreti alacaklarının davalıdan tahsilini istemiştir.
B) Davalı Cevabının Özeti:
Davalı, iş sözleşmesinin davacının istifasıyla sona erdiğini savunarak, davanın reddini istemiştir.
Karşı dava olarak , iş sözleşmesinin bildirim süresi tanınmadan davacı tarafından sona erdirilmesi nedeniyle ihbar tazminatı talep etmiştir.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, istifa dilekçesinde düzenleme tarihinin bulunmaması, davacı-karşı davalı tanıklarının davacı-karşı davalının işveren tarafından istifaya zorlandığı konusundaki beyanları, 8 yıldır aynı işyerinde çalışan bir kişinin tazminat haklarından vazgeçerek istifa etmesinin olağan bir davranış olmadığı hususları dikkate alındığında, istifanın hukuken geçerli olmadığı gerekçesiyle davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
D) Temyiz:
Kararı taraflar temyiz etmiştir.
E) Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre tarafların aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2- Taraflar arasındaki uyuşmazlık, fazla çalışma alacağı olup olmadığı ve yapılan indirimin oranı noktalarında toplanmaktadır.
Somut olayda, taraflar arasında imzalanan 01.02.2001 tarihli iş sözleşmesinin 5. maddesinde fazla mesai alacağının ücrete dahil olduğuna dair hüküm bulunmaktadır. Mahkemece bu hüküm dikkate alınmadan yapılan hesaplamaya değer verilerek karar verilmesi isabetsizdir.
2. Davalı fazla çalışma alacağını ıslah ile 21.060-TL ye yükseltmiştir. Mahkemece bilirkişinin hesaplamış olduğu 9.646-TL den %50 indirim yapılarak 4823-TL fazla çalışma ücretine hükmedilmiştir. Bu durumda fazla çalışma alacağından sadece takdiri indirim yapıldığından sözedilemez. Dolayısıyla reddedilen miktar itibariyle fazla çalışma ücreti alacağı için davalı lehine vekalet ücretine hükmedilmesi gerekirken bunun reddi doğru değildir.
3. Fazla çalışma ücreti alacağından %50 indirim yapılması hakkın özünü etkileyecek bir oran olup mahkeme daha makul bir oranda indirim yapılması gerektiğinden hükmün bozulması gerekmiştir.
F) Sonuç:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebeplerden dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 19.06.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.