Yargıtay Kararı 9. Hukuk Dairesi 2012/17530 E. 2014/19587 K. 16.06.2014 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 9. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2012/17530
KARAR NO : 2014/19587
KARAR TARİHİ : 16.06.2014

MAHKEMESİ : KOCAELİ 4. İŞ MAHKEMESİ
TARİHİ : 06/03/2012
NUMARASI : 2010/139-2012/126

DAVA :Davacı, kıdem tazminatı, ihbaar tazminatı, resmi tatil ile yıllık izin ücret alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Yerel mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.
Hüküm süresi içinde davalılar tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili; davacının davalı S.T. Petrol A.Ş ‘ de 2008 Nisan ayından itibaren aylık 800,00 TL ücretle çalıştığını, iş akdinin 09/02/2010 tarihinde gerekçesiz feshedildiğini, alacaklarının ödenmediğini iddia ederek, kıdem ve ihbar tazminatları ile resmi tatil ve yıllık izin alacaklarının davalılardan tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
B) Davalı Cevabının Özeti:
Davalılardan E. Hizmet ve İşletmecilik A.Ş vekili; davacının 01/04/2009 tarihinden itibaren müvekkili bünyesinde temizlik personeli olarak çalışmaya başladığını, davacının temizlik malzemelerini uygun ve ölçütlerine göre kullanmaması üzerine uyarıldığını, ancak davacının bu uyarıları dikkate almadığı gibi işveren yetkililerine hakaretlerde bulunduğunu, iş akdinin bu nedenle haklı nedenle 10/02/2010 tarihinde feshedildiğini, kıdem ve ihbar tazminatına hak kazanmadığını savunarak, davanın reddini istemiştir.
Davalı S.. A.. usulüne uygun davetiye tebliğine rağmen cevap vermemiştir.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, gerek davacının gerek davalının tanıklarının tutanak tanıkları olup, kendi aralarında yaptıkları toplantıda davacının hedef ve kişi belirtmeden sinkâflı küfürler ettiğinin anlaşıldığı, davacının bu davranışının kabul edilemez olduğu, ancak haklı fesih boyutlarında olmadığı, davacının bu davranışları ile işyerinde olumsuzluklara yol açtığı, bu nedenle feshin haklı olmasa da geçerli nedene dayandığı gerekçesiyle davanın kısmen kabulüne hükmedilmiştir.
D) Temyiz:
Kararı davalılar temyiz etmiştir.
E) Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalıların aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-İş akdinin davalı işveren tarafından haklı nedenle feshedilip feshedilmediği taraflar arasında uyuşmazlık konusudur.
Davacı iş akdinin gerekçesiz feshedildiğini iddia etmiş, davalı işveren iş akdinin davacının işveren yetkililerine hakareti nedeniyle haklı nedenle feshedildiğini savunmuştur.
Tarafların müşterek tanığı tutanak mümzii B.. K.., kendisine çalışanları toplayıp işlerin düzenli olarak yapılması hususunda yetki verildiğini, kendisinin de çalışanları toplayarak işlerin daha iyi yapılması konusunda bir konuşma yaptığını, bu konuşma içinde davacının kendisine ana avrat küfrettiğini, davacının işine bu nedenle son verildiğini beyan etmiş, tarafların diğer müşterek tanığı tutanak mümzii İ.. K.. da benzer şekilde beyanda bulunmuştur.
Davalı işverence müşterek tanıklar tarafından içeriği doğrulanan 05/02/2010 tarihli tutanağa istinaden gerçekleştirilen feshin haklı nedene dayandiğı anlaşıldığından, davacının kıdem ve ihbar tazminat taleplerinin reddi gerekirken kabulü hatalı olup, bozmayı gerektirmiştir.
F) Sonuç:
Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebepten BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgilisine iadesine, 16/06/2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.