Yargıtay Kararı 9. Hukuk Dairesi 2012/17181 E. 2014/19590 K. 16.06.2014 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 9. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2012/17181
KARAR NO : 2014/19590
KARAR TARİHİ : 16.06.2014

MAHKEMESİ : İSTANBUL ANADOLU 1. İŞ MAHKEMESİ (KARTAL 1. İŞ)
TARİHİ : 30/03/2012
NUMARASI : 2009/203-2012/303

DAVA :Davacı, kıdem tazminatı, ihbar tazminatı, yıllık izin ücreti, fazla mesai ücreti ile genel tatil ücreti alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Yerel mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.
Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili; müvekkilinin Kasım 1999-20/02/2009 dönemleri arasında davalı işverenlikte kasiyer olarak çalılştığını, iş akdinin haksız feshedildiğini, alacaklarının ödenmediğini iddia ederek, kıdem taznminatı, ihbar tazminatı, ücretli izin, fazla mesai ve genel tatil alacaklarının davalıdan tahsilini talep etmiştir.
B) Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili; öncelikle zamanaşımı itirazında bulunduklarını, davacının 08/03/2003 tarihinde müvekkili şirkette çalışmaya başladığını, 20/02/2009 tarihinde hiçbir mazeret bildirmeden işe gelmediğini, gelmediği günler için tutanak tutulduğunu, 24/02/209 tarihli noterlik ihtarnamesi ile davacıya mazeretini bildirmesi, aksi halde işe dönmesi hususunda ihtar gönderildiğini, davacının ihtara cevap vermediği gibi, devamsızlığını da sürdürdüğünü, bu nedenle davacının kıdem ve ihbar tazminatı hakkının bulunmadığını, yıllık izinlerinin tamamını kullandığını, genel tatillerde çalışmasının bulunmadığını savunarak, davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece davanın kısmen kabulüne hükmedilmiştir.
D) Temyiz:
Kararı davalı temyiz etmiştir.
E) Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, yerel mahkemece işverence devamsızlık tutanakları ibraz edilmediği açıklanarak sonuca gidilmiş ise de, bu kabulün aksine devamsızlık tutanaklarının dosyaya ibraz edilmiş olduğu ancak 20/02/2009 olan fesih tarihinden sonra düzenlenen tutanakların sonuca etkili olamayacağı ve işverence haklı fesih olgusunun kanıtlanamadığı anlaşılmakla, davalının aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.
2-Genel tatil çalışmaların uzun bir süre için hesaplanması ve miktarın yüksek çıkması halinde Yargıtayca son yıllarda taktiri indirim yapılması gerektiği istikrarlı uygulama halini almıştır. Ancak genel tatil çalışmasının tanık anlatımları yerine yazılı belgelere ve işveren kayıtlarına dayanması durumunda böyle bir indirime gidilmemektedir. Yapılacak indirim, işçinin çalışma şekline ve işin düzenlenmesine ve hesaplanan genel tatil çalışma miktarına göre takdir edilmelidir. Hakkın özünü ortadan kaldıracak oranda bir indirime gidilmemelidir(Yargıtay 9.HD. 21.03.2012 gün, 2009/48913 E, 2012/9400 K).
Somut olayda yukarıdaki ilke kararı doğrultusunda tanık beyanı ile ispatlanan genel tatil ücret alacağından taktiri indirim yapılmaması hatalıdır.
3-Fazla mesai alacağı dışında hüküm altına alınan alacakların net ya da brüt olduğunun hükümde belirtilmemesinin infazda tereddüde yol açacağının düşünülmeside hatalı olup, bozmayı gerektirmiştir.
F) Sonuç:
Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebeplerden BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgilisine iadesine, 16/06/2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.