YARGITAY KARARI
DAİRE : 9. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2012/15702
KARAR NO : 2014/19597
KARAR TARİHİ : 16.06.2014
MAHKEMESİ : ANKARA BATI 1. ASLİYE HUKUK (İŞ) MAHKEMESİ
TARİHİ : 09/02/2012
NUMARASI : 2011/42-2012/79
DAVA :Davacı ve karşı davalı, kıdem tazminatı ve fazla mesai ücreti alacğının, davalı ve karşı davacı ise ihbar tazminatı alacağının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Yerel mahkeme, asıl davayı kısmen hüküm altına almış, karşı davayı reddetmiştir.
Hüküm süresi içinde taraflar avukatlarınca temyiz edilmiş, davalı ve karşı davacı avukatı tarafından duruşma talep edilmiş ise de; HUMK.nun 438.maddesi gereğince duruşma isteğinin miktardan reddine ve incelemenin evrak üzerinde yapılmasına karar verildikten sonra Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor sunuldu, dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı-karşı davalı vekili ; müvekkilinin davalı işyerinde 24.07.2004-11.02.2010 tarihleri arasında torna ustası olarak çalıştığını, en son aylık ücretinin 1.185,00 TL olduğunu, fazla mesai ücretlerinin ödenmemesi ve ücret artışının yapılmaması nedeniyle iş akdinin davacı tarafından feshedildiğini iddia ederek, kıdem tazminatı ve fazla çalışma ücreti alacağının davalıdan tahsilini talep etmiştir.
B) Davalı Cevabının Özeti:
Davalı-karşı davacı şirket vekili; fazla çalışma ücretlerinin bordrolarda gösterilerek ödendiğini ayrıca bir kısım alacakların zamanaşımına uğradığını, 2010 yılı Ocak ayında davacıya %7 zam yapıldığını, dava dilekçesindeki iddiaların gerçek dışı olduğunu savunarak, davanın reddine karar verilmesini talep etmiş, karşı davasında, ihbar tazminatının davacı-karşı davalıdan tahsilini istemiştir.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece davanın kısmen kabulü ile kıdem tazminatı alacağının tahsiline, fazla çalışma ücreti talebinin reddine, karşı davanın ise reddine hükmedilmiştir.
D) Temyiz:
Kararı taraflar temyiz etmiştir.
E) Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, tarafların aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Davacı işçinin fazla çalışma yapıp yapmadığı ve karşılıklarının ödenip ödenmediği konusunda taraflar arasında uyuşmazlık bulunmaktadır.
Fazla çalışma yaptığını iddia eden işçi bu iddiasını ispatla yükümlüdür. Fazla çalışmanın ispatı konusunda işyeri kayıtları, özellikle işyerine giriş çıkışı gösteren belgeler, işyeri iç yazışmaları delil niteliğindedir. Ancak, fazla çalışmanın yazılı belgelerle kanıtlanamaması durumunda tarafların, tanık beyanları ile sonuca gidilmesi gerekir. Bunun dışında herkesçe bilinen genel bazı vakıalar da bu noktada göz önüne alınabilir. İşçinin fiilen yaptığı işin niteliği ve yoğunluğuna göre de fazla çalışma olup olmadığı araştırılmalıdır.
Somut olayda, fazla çalışma alacağının ispatı konusunda tanık beyanlarına dayanıldığı anlaşılmaktadır. Davacı tanık beyanlarına göre davacı işçinin fazla çalışma yaptığı sabit olmakla birlikte, hükme esas alınan bilirkişi raporunda davacı tanıklarınca fazla çalışma karşılıklarının ödendiğinin beyan edilmesi ve fazla çalışma ücretlerinin bordroya tahakkuklarının yapılarak imza mukabili işçiye ödendiği gerekçesiyle davacının fazla çalışma alacağı bulunmadığı yönünde görüş bildirilmiş ve mahkemece rapora itibarla hüküm kurulmuş ise de, varılan sonuç dosya kapsamı ve Dairemiz uygulamaları ile örtüşmemektedir.
Ücretin ödendiğinin ispatı işverene aittir. Bu konuda işçinin imzasını taşıyan bir ödeme belgesi yeterli ise de, para borcu olan ücretin ödendiğinin tanıkla ispatı mümkün değildir. Diğer yandan Dairemizin kararlılık kazanmış uygulamasına göre fazla mesai alacağı ihtirazi kayıtsız fazla mesai ücreti ödenen aylar için hesaplanamaz ise de, somut olayda, bilirkişi tarafından bordroya tahakkuklarının yapıldığı belirtilen ayların hiçbirinde (örneğin 2009 yılı tamamı, 2010 Ocak ve Şubat ayları) fazla çalışma tahakkuku bulunmadığı görülmektedir.
Mahkemece yapılacak iş, dosyanın konusunda uzman bir bilirkişiye tevdi edilerek, tanık beyanlarına göre hesaplanacak fazla çalışma alacağının, davaya karşı süresinde yapılan zamanaşımı itirazı da gözetilmek suretiyle yukarıdaki ilkeler esas alınarak hesaplanmasından ibarettir. Talebin yazılı şekilde reddi hatalı olup, bozmayı gerektirmiştir.
3-Davacı-karşı davalı işçi 24.07.2004-11.02.2010 tarihleri arasında çalıştığını iddia etmiş olup, çalışma süresi taraflar arasında ihtilaflı değildir. Ancak mahkemece itibar edilen bilirkişi raporunda anılan tarih aralığı hatalı şekilde 2227 gün olarak hesaba esas alınmış ve davacı alacakları fazla hesaplanmıştır. Hükmün bu yönüyle de bozulması gerekmiştir.
F) Sonuç:
Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebeplerden BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgilisine iadesine, 16/06/2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.